Մինչ թուրքիայում հնչում են բաց հայտարարություններ այն մասին, որ Սիրիայից հետո մտադիր են տիրանալ «Զանգեզուրի միջանցքին», Էրդողանն Էրզրումում երգել է հայկական ժողովրդական «Սարի աղջիկ» երգը, որը, ի դեպ, բավական մեծ տարածում ունի տարածաշրջանում:
Իհարկե, գուցե ոմանք կարող են կատարվածում ոչինչ էլ չնշմարել, իսկ նշմարողներին էլ պիտակավորել, բայց արդյոք Էրդողանի երգը մեզ համար մի տեսակ չարագույժ չի՞ հնչում:
Նույն Էրդղանը հայտարարել է, որ առաջիկա մի քանի ամիսը Թուրքիայի ու աշխարհի համար վճռորոշ է լինելու: Ի՞նչ է դա նշանակում, երևաց Սիրիայում: Արդյոք սիմվոլիզմի սիրահար թուրքերը հերթական անգամ ինչ-որ բա՞ն են հասկացնում կամ կանխատեսում՝ հստակորեն ակնարկելով, թե ում ուղղությամբ է այս անգամ թուրքական յաթաղանը ճամփա բռնելու: Հատկանշական է, որ այդ երգը թուրքերն իրենցն են համարում՝ չնայած այն հայկական է: Իլհամն էլ Հայաստանն է արդեն իրենը համարում՝ «Արևմտյան Ադրբեջան» կոչելով:
Բոլոր դեպքերում Էրդողանի երգը չափազանց բազմանշանակ է հնչում, որի ելևէջների «քաղցրությունը» հասու կարող է լինել թերևս միայն Նիկոլին. Էրդողան է կարդում:
