Ծնողների՝ նստացույցը դադարեցնելու որոշման մասին.
Չնայած ես միշտ կողմ եմ նիկոլի խունտայի դեմ տարվող յուրաքանչյուր առողջ պայքարին, բայց և հասկանում եմ, որ էս պարագայում ծնողների ուսերին մեծ բեռ ու պատասխանատվություն էր դրվել։ Բոլորը նայում էին, սպասում էին, հույս էին փայփայում, որ թե մի բան անեն, էս ծնողներն են անելու։ Բայց այդ ծնողները յուրաքանչյուրիդ ֆիզիկական աջակցության կարիքն ունեին, ինչը գրեթե չստացան։
Անկախ իրենց որոշումից ու հետագա անելիքներից, անկախ տարատեսակ ՇՆԵՐԻ հաչոցներից, ես իրենց կողքին եղել եմ ու կմնամ։ Որովհետև առաջին հերթին դա պատիվ ա, երկրորդ հերթին՝ պարտականություն։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել