Կասկած չկա, որ պաշտոնական թվերը, որոնց հղում է կատարել Բաբոն, խիստ լավատեսական են, և կոնկրետ գյուղոլորտում անկումը ոչ թե 0,1%, այլ առնվազը մի քան տոկոս է կազմում. պաշտոնական վիճակագրությունը, ավանդույթի համաձայն, հնարավորինս կոծկում է բացասականը, ուռճացնում դրականը:
Ի՞նչ է կատարվում: Գյուղատնտեսությունը Հայաստանում փաստացի տարեցտարի ոչնչանում-մեռնում է, ու չնայած Նիկոլը բոլորովին վերջերս արդարանում էր, որ թեպետ վերացրել են Գյուղատնտեսության նախարարությունը, ինչի համար իրենց քննադատում են, սակայն բազմամիլիարդավոր դրամներ են հատկացրել ոլորտին՝ գերազանցելով բոլոր նախկին ցուցանիշները: Հարց՝ ո՞ւր է արդյունքը: Արդյունք չկա ու չի էլ լինելու, քանի դեռ լուծված չեն այդ ոլորտի զարգացմանն էապես խոչընդոտող գոծոնները՝ բանկերի կողմից վարվող քաղաքականությունից՝ սպառման ու ոռոգման խնդիրներ: Գյուղացիները ճռռում են մարդկանց գրպանի հաշվին սեփական բիզնեսը ծաղկեցնող բանկերից (այդ բանկերից ամենախոշորներից մեկի սեփականատերերը գռզոներն են) վերցրած վարկերի ձեռքը՝ ամեն տարի կանգնելով սեփական բերքի իրացման խնդրի առջև (այս իմաստով ամենառիսկայինը խաղաղագործությունն է դարձել), իսկ հեռատես գյուղացիները, հասկանալով հողագործության հանհեռանկարայնությունը, վաղուց հրաժարվել են իրենց բուն զբաղմունքից՝ բռնելով խոպանների ճանապարհը: Այս ամենի հետևանքով բացի այն, որ դատարկվում է երկիրն ու մեծանում է անմշակ մնացող հողերի մակերեսը, դեռ մի բան էլ պարարտ հող է ստեղծվում ասենք թուրքական գյուղմթերքի իրացման համար՝ Հայաստանը հագցնելով թուրքական ասեղին: Ու այս իրավիճակում գռզոները դեռ երազում են Թուրքիայի հետ սահմանների բացման մասին՝ չկանխատեսելով դրա ողբերգական հետևանքները՝ փոխարենը տեղում ոտքի հանելու գյուղոլորտն ու տեղական ապրանքի մրցունակությունը բարձրացնելու:
Ողբեգական հետևաքներ ո՞ւմ համար, այա սա է հարցը…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/1018
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
