Այս հարցում հիմնական դերը խաղում է հեռուստատեսությունը, որպես ամենաշատ սպառվող ԶԼՄ-ը:Սպառումը չի նշանակում «հոգևոր», օրինակ ասենք. «վիրտուալ » արտադրանքը նույնպես պետք է անընդհատ հաճելի լինի կամ, ամեն դեպքում, չվրդովվի դժվարությունից, անհասկանալիությունից, բարդությունից: Ամեն ինչ պետք է լինի դրական: Այսօր որոշ հեռուստաալիքներ տեղեկատվությունը իջեցնում են տարրական մաստակի մակարդակի: Օրինակ ՝ ցանկացած հիանալի մարդու ներկայացվում է որպես խոհանոցի բամբասանքների առարկա ՝ նույնքան պարզ և հիմար, որքան հանդիսատեսը ինքն է:Ինֆորմացիան պետք է լինի դյուրին ,պրիմիտիվ և հիմարեցնող:
Սպառողը չպետք է որևէ բան ասի. «Ես դա չեմ հասկանում» :Դա կլինի հիասթափեցնող և ոչ դրական: Մաքսիմ Գորկին գրել էր, որ գրականության և ժողովրդի համար մամուլի ստեղծման երկու տեսակ կա: Բուրժուական մոտեցումն այն է, որ փորձենք տեքստերը իջեցնել ընթերցողի մակարդակին, իսկ երկրորդ մոտեցումը ՝ սովետական, ընթերցողին հասցնել գրականության մակարդակի: Ըստ էության,այսօրվա որոշ
ԶԼՄ-ներ հիմարների վիրտուալ կղզի են:Ուրեմն բերեք մենք բարձրանանք ու հասնենք գրականությանը:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1054475964910184&set=a.103963489961441&type=3&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել