Նիկոլի տեղակալ Գրիգորյան Մհերը հայտարարել է, որ Երևանն ու Բաքուն արդեն պայմանավորվել են Ադրբեջանից վառելիքի ներկրման շուրջ. օրերս Գաբալայում Ադրբեջանի փոխվարչապետ Մուստաֆաև Շահինի հետ քննարկել է Ադրբեջանից Հայաստան նավթի ու նավթամթերքի արտահանման հարցը, իսկ հնարավոր գործարքների պայմանները լինելու են շուկայական պայմաններին համապատասխան:

Այն, որ վաղ թե ուշ Նիկոլը սրան հանգելու էր, կասկածից վեր էր. Արցախը նվիրեց, որ Բաքուն մեզ վրա էներգակիրներ ծախի ու հարստանա, հարստանա,ո ր շատ զենք գնի, է՛լ ավելի զինվի մեր փողերով ու հարմար առիթի դեպքում Հայաստանի առնվազը կեսը գրավի: Ի՞նչ է անում Հայաստանը: Հայատանը ոչ թե դիվերսիֆիկացման քաղաքականութուն է վարում իրականում, ինչպես կարող է թվալ միամիտներին, այլ աստիճանաբար փորձելու է ռուսական էներգակիրները փոխարինել ադրբեջանականով, որպեսզի թուրք-ադրբեջանական տանդեմի վերահսկողությունը մեր նկատմամբ անվերապահ լինի: Խոզի կերից հետո նավթի թեմա զարգացնելու հիմնական նպատակը Հայաստանն Ադրբեջանի կցորդ դարձնելն է, ինչը ՔՊ-ականները, իհարկե, կներկայացնեն որպես խաղաղության առհավատչյա. Նիկոլը չէ՞, որ հայտարարում է՝ բանակն էական դեր չունի Հայաստանի անվտանգության երաշխավորման հարցում: Էականը, փաստորեն, ադրբեջանի նավթն է:

Իսկ թե ինչ իրական ռիսկեր է այս ամենն իր մեջ պարունակում, պարզ է. առաջանալու է կախվածութուն մի երկրից, որի ռազմավարական նպատակը Հայաստանի ոչնչացումն է, Հայաստանը ժամանակի ընթացքում կանգնելու է էնէրգետիկ ինքիշխանության կորստի առաջ, տարածաշրջանային հավասարակշռությունն առհասարակ վերանալու է ի օգուտ Ադրբեջանի: Հայ հասարակության ներսում առաջանալու է հոգեբանական լարվածություն ու թերարժեքության բարդույթ, որն օգնելու է Նիկոլին ու Իլհամին՝ Արցախի թեման հավերժորեն փակելու ու հայ ժողովրդին վերջնականապես ծնկի բերելու համար:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել