Արձագանքելով ընդդիմության այն հայտարարություններին, որ եթե Հայաստանում տեղի ունենա իշխանափոխություն, ապա կհաստատվի արժանապատիվ խաղաղություն՝ թուրք որձերի սիրահար ՔՊ-ական Կարապետյան Մարիշն ասել է. «Ես չգիտեմ՝ ինչ նկատի ունեն նրանք՝ «արժանապատիվ» ասելով»: Միաժամանակ նա վերհիշել է, թե ինչպես էին մեր զինվորները նախկին իշխանությունների օրոք զոհվում հակառակորդի կրակից կամ ոչ մարտական պայմաններում՝ հարց բարձրացնելով՝ դա՞ էր արժանապատիվ խաղաղությունը:

Մարիշը մոռանում է 2018-ից հետո արձանագրված իրական պատկերը. այն ոչ միայն շատ վատն է, այլև առավել ծանր հետևանքներ է թողել պետության անվտանգության, տարածքային ամբողջականության և ազգային արժանապատվության վրա։
Հարց Մարիշին՝ արժանապատվության հետ կապ ունե՞ր այն, երբ 2020-ի պատերազմի պատճառով հայկական կողմը կորցրեց ոչ միայն 10000-ից ավել զինվոր, այլև՝ Արցախի մեծ մասը, իսկ հետո՝ ողջ Արցախը։ Արժանապատի՞վ է, երբ հայ զինվորները զոհվում են ոչ մարտական պայմաններում բավական մեծ թվով, իսկ իշխանությունն այդ մահերը փորձում է հրամցնել՝ «անզգուշության» կամ «ինքնասպանության» հետևանք. 2023թ․ հունվարի 18-19-ի գիշերը Գեղարքունիքի մարզի Ազատ գյուղում գտնվող ՀՀ ՊՆ N զորամասի ինժեներասակրավորային վաշտի կացարանում բռնկված խորհրդավոր հրդեհը, որ դարձավ անկախ Հայաստանի բանակի ամենամեծ ողբերգություններից մեկը, բավական է, որպեսզի մարիշները իրենց լեզուն մտցնեն իրենց մի տեղը։

Կամ արժանապատվությո՞ւն է, երբ Հայաստանի միջազգային վարկը հասցվել է պատմական նվազագույնի, իսկ Նիկոլը վերածվել է Իլհամի տանձիկի։
Արժանապատիվ խաղաղություն չի նշանակում կապիտուլյացիայի վրա կառուցված «խաղաղություն». այն ենթադրում է այնպիսի պետության գոյություն, որը կարողանում է պաշտպանել իր սահմաններն ու ժողովրդի արժանապատվությունը։ Մինչդեռ այսօր Հայաստանը չունի սրանցից ոչ մեկը, ավելին՝ Նիկոլը անոնսում է նոր տարածքների հանձնումը, ինչն է՛լ ավել ողբերգական վիճակի մեջ է դնելու երկիրը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել