ՔՊ-ական Վարդանյան Ծովիկը, հայտարարելով, թե ՀՀ-ն ոտնակոխել է տասնամյակներ փափագած, խաղաղության համար կյանքեր զոհաբերած, բարեկեցությունից գիտակցաբար հրաժարված, ճգնավորի համբերատարությամբ զինված ժողովրդի ստեղծած խաղաղության դարաշրջան, շնորհակալություն է հայտնել հայ ժողովրդին, որ արժանապատվորեն պաշտպան կանգնեց իր օրակարգին, որ երբևէ չընկրկեց ու չխեղդեց պաթոսի մեջ իր նպատակը՝ խաղաղությունը:

Ինչո՞ւ է Ծովիկը շեշտել հատկապես ժողովրդի գործոնը, խոնարհվել նրա առաջ, երախտիքի խոսքեր շռայլել: Արել է դա, քանի որ սպասարկում է Իլհամի օրակարգը: Ո՞րն է դա: Վերջին տարիներին հայության գլխին դրածը մարսելն է Իլհամի նպատակը, որը կարող է իրագործվել, եթե կասկածի տակ չդրվի Նիկոլի գործողությունների լեգիտիմությունը: Երբ Ծովիկը Նիկոլի հայադավ գործողություններն ու դրանց հետևանքները վերագրում է մեր ժողվորդի համբերատարությանն ու ազատ կամարտահայմանը, նա դրանով փորձում է համոզել, թե Նիկոլն ինքնագլություն չի դրսևորել, թե ժողովուրդն է նրան շնորհել իրավունք՝ վարվելու իր հետ այնպես, ինչպես վարվում է հիմա, երբ բավարարում է Իլհամի բոլոր պահանջները՝ չստանալով անգամ խաղաղության երաշխիքներ. եթե խաղաղությունն իրական լիներ, ինչպես նեկայացրել է Ծովիկը, ապա Իլհամն այս օրերին որպես ցեղասպան ու թշնամի չէր հռչակի հայերին՝ հայտարարելով, թե պատրաստ են ամեն րոպե պատերազմել ու որ երբեք չեն տրվելու խաղցր-մեղցր խոսքերին:

Իլհամի դուդուկի տակ տրնգի չպարելու միայն մի ձև կա՝ Նիկոլին քաղաքականապես լիկվիդացնելը, բայց դա էլ դարձել է անհնար միայն այն պատճառով, որ դրան ընդդիմանում է «վոինը»:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել