ԱԺ «Ամառային դպրոց» ծրագրի մասնակիցների հետ հանդիպմանը Նիկոլը կրկին ի հայտ է բերել իր ապազգային էությունը. նրա համար, պարզվում է, խիստ անընդունելի է, երբ հարսանիքներում թամադաները չեն խմում հարկ վճարողի կենացը, բայց խմում են զինվորների կենացը: «Առանց հարկ վճարողի չի կարող լինել բանակ, չի կարող լինել զինվոր, զինվորի սնունդ, զինվորի կոշիկ, զինվորի ներքնազգեստ, նույնիսկ ազգային հերոս մեդալը, որը պետությունը շնորհում է այդ թվում զինվորականներին, կամ նույնիսկ զինվորականի պագոնի աստղը ստեղծվում է միայն ու միայն հարկ վճարող քաղաքացու վճարած հարկի հաշվին»,-փիլիսոփայել է՝ Հակոբյան Աննայի պոզավոր մարդը:
Միանգամից հարց է ծագում, իսկ հարկատու, մեդալ կամ ասենք մեկ այլ բան կարո՞ղ է լինել առանց զինվորի սխրանքի: Ո՞ւր կլինեին հիմա հայն ու Հայաստանը, եթե չլինեին այն հերսները, ոոնց արյան հաշվին այսօր Նիկոլը վայելում է իր գահը, թե՞ դա նշանակություն չունի:
Հարկատուի կենացը թող խմի Նիկոլի «նամուսի մեռած» կինը. նրա հիմնադրամի միլիարդների ծագումնաբանությունը տալիս է իրավունք՝առաջին պլան մղելու ՔՊ-ի հետույքը լիզել նախընտրող օլիգարխներին ու մյուս փողատերերին: Այ Աննան հանգիստ կարող է խմել Գռզոյի կենացն ու զինվորի մասին առհասարակ չհիշել:
Նիկոլն այս հայտարարությամբ հերթական անգամ ի ցույց է դրել իր փտած արժեհամակարգը, որի հիմքում փողն է եղել միշտ ու կլինի այնքան ժամանակ, քանի դեռ հողը չի մտել:
Բա որ փողը չլիներ, Արցախն այսպես կծախե՞ր…
