Սյամոյի հայտարարությունը, թե ինքն ուզում է ձևավորել այնպիսի թիմ, որի հետ կապված հասարակությունը չի ունենա հարցեր, իսկ եթե փնովելու բան լինի, կարող են հարցեր տալ ու ստանալ պատասխաններ, ապշեցնում է իր՝ իրականությունից լրիվ կտրված լինելու հանգամանքով. Սյամոն չի հասկանում՝ այնքա՜ն հարցեր կան՝ իրեն ուղղված, որոնք այդպես էլ չեն ստացել ու թերևս չեն էլ ստանալու պատասխաններ այնքան ժամանակ, քանի դեռ այս իշխանության ղեկին Հակոբյան Աննան է գտնվում:
Օրինակ՝ այդ հարցերից մեկը հնչում է հետևյալ կերպ՝ ի՞նչ էր Սյամոն Աննայի հետ միասին պատերազմի ժամանակ շինում բունկերներում: Այս հարցին Սյամոն այդպես էլ չի պատասխանել: Հիմա պատրա՞ստ է, թե՞ շարունակելու է ձգձգել:
Խոշոր հաշվով հարցը փակված է, քանի որ ավելի քան հանրահայտ է, թե ինչեր էին կատարվում այնտեղ. Աննան Նիկոլի գլխին պոզեր էր աճեցնում, Սյամոն էլ պրոցեսը դարձնում էր հնարավորինս «արգասաբեր»:
Պետք է արձանագրել, որ «արգասիքը» այդ ավելի քան տպավորիչ է ստացվել. վերջապես վերականգնվել է Իլհամի «տարածքային ամբողջականությունը»՝ նրան տալով հզոր թևեր:
