Բաքվում պահվող հայ գերիների, Արցախի գերեվարված ռազմաքաղաքական ղեկավարության հետագա ճակատագրի մասով իր ունեցած տեսլականի վերաբերյալ հարցին Սյամոն արձագանքել է՝ ասելով, որ այդ հարցերը փոխկապակցված են այն հարցի հետ, թե որտեղ է Հայաստանն ինքն իրեն տեսնում, թյուրքական աշխարհը ներկայացնող ճամբարում, թե՞ ոչ. եթե թուրքերի հետ բոլոր խնդիրները զրոյացնում ենք, ուրեմն, ըստ Սյամոյի, այդ հարցն էլ է լուծվելու:

Ինչո՞ւ է Իլհամը հայ գերիներին ու Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը պահում Բաքվի բանտերում: Մի պարզ պատճառով. ցանկանում է ճնշել Հայաստանին՝ գնալու հենց Սյամոյի ասած ճանապարհով: Թուրքերին ու Արևմուտքին պետք է, որպեսզի Հայաստանն ինտեգրվի թյուրքական աշխարհին, որպեսզի այն կայանա: Հիմա երբ Սյամոն, որ Արցախի ռազմաքաղաքական գերյալ ղեկավարությանը հռչակում է՝ 5-րդ շարասյուն, արյոդք նույն թուրքական առաջարկը չի՞ գովազդում: Նա ոչ ուղղակի կերպով ասում է, որ եթե Հայաստանը ցանկանում է ստանալ իր գերիներին, ապա պետք է վերածվի Թուրքիայի ու Ադրբեջանի ոտքի տակի փալասի՝ հանձնելով ոչ միայն սեփական սուվերենությունը, այլև պատիվը թուրքին:

Հայաստանի համար ձենտո՞ւ սցենար է սա: Իհարկե, ոչ. Բաքվում գերի պահվողները պետք է տուն վերադառնան ոչ թե Հայաստանի կողմից թուրքական պարտադրանքն ընդունելու, այլ ազերիներին արդյունավետորեն հակազդելու շնորհիվ:

Բայց միևնույն ժամանակ հարց է առաջանում, թե եթե Սյամոն սա է առաջարկում, իսկ ի՞նչ է առաջարկում Նիկոլը: Նիկոլն առաջարկում է գրեթե նույնը, ինչ՝ Սյամոն ուղղակի մի տաբերությամբ՝ Հայաստանն ինտեգրվում է Թուրանին, բայց գերիները չեն վերադառնում:

«Շքեղ» է, այնպես չէ՞:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել