Նախծագիծը, որի հիմնավորման մեջ շեշտվում է ՀՀ տարածքային ամբողջականության անխախտելիության հանգամանքն ու ՀՀ տարածքները կամ դրանց մի մասնիկը այլ միջազգային իրավունքի սուբյեկտներին հանձնելու անթույլատրելությունը, հեռուն գնացող կետեր է իր մեջ պարունակում՝ բխող, ըստ էության, ներկայիս աշխարհաքաղաքական վիճակից: Անշուշտ, հրաշալի է, որ արգելվում է ՀՀ տարածքային ամբողջականությունը որևիցե եղանակով կասկածի տակ դնելը՝ կետ, որն ակնհայտորեն իր մեջ պարունակում է արտատարածքային միջանցքի գաղափարն ու հնարավորությունը բացառող իմաստ, մյուս կոմղից, սակայն, հարց է առաջանում՝ կապված ինքնիշխանությունից հրաժարվելուն ուղղված հրապարակային կոչերի մասով:
Ամենամեծ հարցը հետևյալն է՝ կարո՞ղ է ասենք Հայաստանը Միութենական պետության մեջ ներառելու վերաբերյալ կոչերը որակավորվեն վերոհիշյալ նախագծում կետ գտած դրույթներից առնվազը մեկով: Օրինակ՝ «պետական սուվերենության ջատագով» ՔՊ-ն կարող է համարել, որ ցանկացած մեկը, որ կողմ կարտահայտվի Հայաստանը ՌԴ-Բելառուս զույգին միացնելու գաղափարին կամ նման կոչ կհնչեցնի, կարող է որակավորվել՝ հանցագործ: Բացառված չէ, որ ապագա օրենքը ծառայեցվի հենց նման նպատակներով՝ կախված այն բանից,թե ինչպես կհամենան այս կամ այն կետը մեկնաբանել իշխանությունները:
Իսկ պայմանավորված պատերազմով Արցախը թուրքին տալը ե՞րբ է քրեականացվելու…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/895
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել