Ընդամենը մեկ տարի առաջ ոչ մեկ չէր կարող հավատալ որ րաֆֆի հովհաննիսյանին ընդդիմադիր ական հռչակած Նիկոլ Փաշինյանը մեկ տարի հետո կկանգներ նույն րաֆֆի հովհաննիսյանի կողքին ու նրան կհռչակեր նախագահ, ընդամենը 5 տարի առաջ ոչ մեկ չէր կարող հավատալ, որ արթուր բաղդասարյանին ընտանեապիղծ հայտարարած Նիկոլ Փաշինյանը իր թերթում կհրապարակեր արթուր բաղդասարյանի լավաշը, հատուկ ՀԺ-ի համար մակագրությամբ:
Ընդամենը 5 ամիս առաջ ոչ մեկ չէր կարող պատկերացնել, որ Վարդան Օսկանյանի նկատմամբ խաչակրաց պատերազմ հայտարարած «Հայկական ժամանակը» կհամալրեր մերձախքյան կամ ախքամերձ մամուլի առաջամարտիկը, այն ախքի, որի դերակատարությունը մարտի 1-ի կազմակերպման և իրագործման մեջ անհամեմատ ավելի մեծ է, քան Ծառուկյանի ու Օսկանյանի դերակատարումը միասին վերցրած:
Սրանից հետո ամեն ինչ կարելի ա պատկերացնել, ընդհուպ մինչև Նիկոլի հայտնվելը Հանրապետական կուսակցության ֆրակցիայի կազմում, ես այլևս ոչինչ չեմ բացառում. ոնց կյանքը ցույց տվեց, կարկառուն ընդդիմադիրից ախքամերձ քարոզիչի անցումը կես քայլ էր, էլ չեմ ասում ՀՀԿ-ական դառնալու մասին, չնայած որ գցում-բռնում ես, ՀՀԿ-ական լինելն ավելի պատվավոր ա, քան ՀՀԿ-ի կույրաղիքը հանդիսացող Օրինաց երկրի քարոզչության ռահվիրայի կարգավիճակը:
Ափսոս, իսկ որքան հույսեր էինք կապում Նիկոլի հետ.................................
