Ռուս-թուրքական մերձեցումը գնալով անտանելի է դառնում Հայաստանի և տարածաշրջանի համար։ Իհարկե, ռուս-թուրքական մերձեցման ՌԴ-ի կողմից դրված առաջին նախապայմանը Արցախյան սահմանին դեռևս ժամանակավոր խաղաղությունն է, բայց քանի որ սա կարճաժամկետ ծրագիր է, միջնաժամկետ և երկարաժամկետ կտրվածքով մեզ սպասվում են միայն անախորժություններ այս համագործակցությունից։ Գնալով ավելի ու ավելի է մեծանալու «տարածքներ կարգավիճակի դիմաց» թեզի կամ լավրովյան լիստի իրացման պարտադրանքը մեզ վրա, և քանի որ ՌԴ-ի թեթև ձեռքով և հայաստանյան իշխանությունների անկսզբունքայնության հետևանքով մենք Արևմուտքից չունենք աջակիցներ, մեզ այլ ելք չի մնալու, քան ընտրելու վատի և վերջնականի միջև։Բայց մինչ այդ ռուս-թուրքական համագործակցությունն անտանելի է դարձել նաև Սիրիայի համար, քանի որ Արևմուտքի կողմից սաստված Թուրքիան իր տարածաշրջանային նկրտումներն այժմ իրականացնում է ՌԴ-ի մեծ աջակցությամբ և թույլտվությամբ։ Փաստորեն՝ թուրքական զորքերը մտան Սիրիա Ասադին տապալելու նպատակով այն ժամանակ, երբ Սիրիայի կառավարական զորքերը բավականին հաջող և արդյունավետ մարտեր էին վարում իսլամիստների նկատմամբ։ Ի՞նչ է ստացվում, Արևմուտքին ահաբեկիչներին հովանավորելու մեջ մեղադրող ՌԴ-ն Թուրքիայի հետ կամ Թուրքիայի միջոցով խանգարում է այն ուժին՝ Ասադին, որը պայաքարում է այս նույն ահաբեկիչների դեմ։ Բայց սա դեռ սկիզբն է, ռուս-թուրքական մերձեցումը դեռ շատ չարիքների պատճառ կդառնա տարածաշրջանի համար։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
