Եսիմ...
Երբ քրդերն ու իրենց տերերը պատրաստում էին այսպես կոչված Քուրդիստանի քարտեզներ, կտրում-ձևում էին մեր երկիրը՝ ներառյալ պատմական Հայաստանը, ազատագրված Արցախը, մեր ղեկավարությունը հայ-թրքական սիբիլիներ էր խաղացնում, հայտարարում էր, թե Թուրքիայի հանդեպ պահանջներ չունի, անցյալն էր մոռանում, հաշտվում էր միակողմանի ու միանձնյա...
Հիմա եկել է ահագին պատասխանատու պահ, իսկ մենք բնականաբար պատրաստ չենք: Գոնե թղթի վրա պատրաստ չենք:
Ու սենց որ գնա ու հանկարծ քրդերը երկրի տեր դառնան մեր երկրի հաշվին, շատ-շատ մի հատ շնորհավորական ուղերձ հղենք քրդերին, ու դե ժողովրդական բանահյուսությունը կորուսյալ հայրենիքի մասին նոր ոճի երգեր գրի:
Ի՞նչ ասեմ, գոնե ձեր էս նոր սահմանադրության մեջ ՀՀ անունը փոխեք, դարձրեք Արևելյան Հայաստանի Հ (էն որ գլուխ էիք գովում, թե թուրքեր, չե՞ք տեսնում, որ պահանջ չունենք, թե չէ Արևելյանը կշեշտեինք): Դե շեշտե՛ք Արևելյանը, որ պոչից բռնելու տեղ ունենաք վաղը մյուս օր ու մարդ իմանա՝ ինչի համար ձեր վենետիկյան սահմանադրությանը «հա» ասի:
Ու ես երազում եմ խելացի վերլուծություններ կարդալ ու լսել, որ կապացուցեն, թե չէ, լյոխ լավ ա ու ճիշտ ձեր մասով:
Իսկ որ սպասելով մարդու քունը չտանի, խնդրեմ, մի հետաքրքիր հաղորդում-վերլուծություն՝ իմ ամենա-ամենաֆրենդերից մեկից՝ 
varujeans -ից:
