Պարզ է.
«Նե վեզյոտ նամ վ սմերտի, պովեզյոտ վ լյուբվի»:
Նայեք.
Նազարբաեւը նազար-նազար խոսեց Ալիեւ-պուճուրի համար:
Պարտավոր էր:
Մուսուլմաններն, ի դեպ, իրար նկատմամբ համարյա եվրեյական սեր ունեն. պահպանում են միմյանց եւ հեռավոր չվերթների վարորդների նման միմյանց անվերջ ձեռով անում՝ ի տարբերություն միմյանց, մանավանդ իրենց փրկելու եկած եւ կամ ասենք` խիստ ռազմավարական գործընկերնեին խաչող քրիստոնյաների:
Նազարբաեւի ասածն, ինչ խոսք, բխեցյալ էր Պուտին-քրիիստոնյայի սրտից, եթե նա նման բան նա ունի:
Ի՞նչ է ասելս:
Պուտին չեկիստը եւ Նոր-սուլթան պանթուրքիստն այդ ամենն արին, որ Այզրբաջաինին մոտեցնեն ու արագ խոռճոկեն Եվրասիական միություն:
Հա, մեզ նեղացրին, որ Ադրբբեջանին լենացնեն:
Էս Այզրն էլ ելավ ու անչափ ուղիղ տեքստով ասաց.
-Պուտին, հույն չունենաս, Ադրբեջանը երբեք Եվրսիական միություն մտնողը չէ:
Հ.Գ. Ժող ջան, հիմա մի հատ ասեք` մենք շահեցինք, թե՞ չէ:
Այո, հիմա Ռուսաստանն ու յուր ղազախ Նազարը ստիպված կինեն թքել, որովհետեւ այլ ձեւ չունեն Ադրբեջանին քաշ տալու իրենց ամալ չեկող Եվրասիական` դեռ չծնված, բայց լավ մեռած միություն:
