Ռուսական կազմակերպությունները չեն դադարում Հայաստանում ռուսերենին պաշտոնական կարգավիճակ տալուց խոսել: Դատելով մեր իշխանությունների բարոյահոգեբանական վիճակից՝ նրանք իրենց ուզածին անպայման կհասնեն:
Ի՞նչ ասեմ, ռուսաց լեզվի ու ռուսների պաշտպանվածության մասին: Մենակ էսօր մի դեպքի ականատես եղա, մյուսին՝ մասնակից: Վարսավիրանոցում մուննաթ եկավ մի ռուս կին վարսավիրի վրա, 5 րոպե էս կողմ - էն կողմի համար (իհարկե ռուսերեն, ի պատասխան որին, խեղճ վարսավիրը փորձում էր իր կոտրված ռուսերենով արդարանալ):
Հետո էլ տրանսպորտից մի ռուս տղամարդ իջավ ու մուննաթ եկավ վրաս՝ դայծե պռայծի, թեև ես կանգնած էի կողքի վրա, ոչ թե դռան դիմաց, ու ինքը հանգիստ կարող էր անցնել հակառակ կողմով: Վարսավիրանոցի դեպքը մտքիս մեջ ես նրան հայերեն ասացի՝ անցի հակառակ կողմից, այ քեզ բա՛ն, ի՛:
Չէ, եթե իրենք մուննաթ չեն գալիս, այլ կիրթ են, ես պատասխանում եմ իրենց համար մատչելի լեզվով, իսկ նենց՝ պարտավոր չեմ, ախպեր: Լավագույն դեպքում կարող եմ ընդառաջել ու անգլերեն պատասխանել: Մնացածը ձեր լեզվական տաղանդներից պահանջեք, ի՛:
