Երևանում Եվրանեսթի եվրոպացի պատգամավորների մեծ մասը դեմ է քվեարկել բռնի տեղահանված արցախցիների իրավունքի իրացում և գերիների անհապաղ վերադարձ պահանջող բանաձին, բայց ոչ թե այն պատճառով,որ նրանք ապրիորեի դեմ են եղել,այլ՝ այն,որ այդ մասին նարնց ՔՊ-ականներն են խնդրել ու հորդորել: Մասնավորապես՝ ՔՊ-ական «Եղոն» է ԱԺ-ում հայտարարել, որ ՀՀ Կառավարությունը նման պահանջ Ադրբեջանին չի ներկայացնում: Արդյուքնում եվրոպացիները փաստացի բռնել են Ադրբեջանի կողմը՝ ՔՊ-ի առաջ վատամարդ չդառնալու:

Հիմա ումի՞ց պետ է նեղանալ, եվրոպացիներից, թե՞ ՔՊ-ականներից: Իսկ ինչու պետք է եվրոպացիներն Արդբջենաի առաջ դառնայհին վատամարդ, եթե հիմնական շահառուն՝ Հայաստանը, չի ցանկանում լուծել դիցուք գերիների հարցը: Եթե ՔՊ-ում թքած ունեն այդ հարցի վա,ինչո՞ւ պետք է եվրոպացինա վելի հայ գտնվի, քան ասենք Եղոյան Արմանը:

Բոլորը գիտեն՝ Բաքուն շահագրգռված է, որ միջազգային հարթակներում չընդունվեն փաստաթղթեր, որոնք ամրագրում են արցախահայերի վերադարձի կամ գերիների վերադարձի պահանջ, իսկ եթե մի հարցում Բաքուն շահագրգիռ է, ուրեմն նրանից կրկնակի ավել շահագրգիռ է դառնում Նիկոլը, որի խնդիրն Իլհամի պասով 2026-ին վերընտրվելն է,իսկ թե ինչ հետևանքներ կլինեն, նրա համար միևնույն է:

Հետևանքներ կլինեն, իհարկե. ՔՊ-ի այսօրինակ դիրքորոշումը թուլացնում է Ադրբեջանի վրա միջազգային ճնշումը, Հայաստանը վերում դիվանագիտական պարտության, քանի որ բաց է թողնվում հնարավորությունը՝ միջազգային կառույցներում ամրագրելու արցախահայերի իրավունքները, ճնում գործարելու բաքվի վրա,որպեսզի վերադարձվեն գերիները։ Եթե ՀՀ իշխանությունները շարունակեն չդնել նման պահանջներ, ապա միջազգային կառույցներում Ադրբեջանի օրակարգը կդառնա գերիշխող, ինչը, իարկե, Նիկոլին կարող է միայն երջանկացնել. Ադրբեջանին նվիրված տղա է Աննայի «ամուսինը»:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել