Նիկոլի պնդումը, թե իրենք այս տարիներին բերել են խաղաղություն, մեղմ ասած, մանիուլյատվ է. 2020-ից հետո Հայաստանը ոչ թե մտել է խաղաղության դարաշրջան, այլ՝ ամենախորը անվտանգային ճգնաժամի փուլ։ Արցախը 2023-ին ամբողջությամբ հայաթափվեց, իսկ Հայաստանի սահմանները շարունակում են մնալ խոցելի՝անկախ TRIPP կոչվածից։ Նիկոլի կառավարությունը խաղաղություն նույնացրել է միակողմանի զիջումների հետ՝ առանց երաշխիքների։ Արդյունքում խաղաղության փոխարեն Հայաստանը կանգնել է նոր սպառնալիքների առաջ։ Փաստ է նաև, որ խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցությունները դեռևս ավարտված չեն, և որևէ փաստաթուղթ չկա, որը կերաշխավորեր Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը։ Այսպիսով՝ «խաղաղության դարաշրջանի բացում»-ը ավելի շատ քարոզչական հնարք է, քան փաստացի իրողություն։ Ինչ վերաբերում է պատմությանը կամ նրան, թե ինչ կարող է պատմականորեն տեղի ունենալ, ինչ՝ ոչ, ապա նկատենք, որ Նիկոլի օրակարագը պարտադրված զիջումների օրակարգն է մի դեպքում, երբ հայ ժողովրդի պատմությունը ցույց է տալիս, որ խաղաղությունը երբեք չի եղել միակողմանի զիջումների արդյունք։ Ընդհակառակը՝ այն ձեռք է բերվել ուժեղ պետականության և դիվանագիտական հավասարակշռության միջոցով։ Պատմությունը բազմիցս ապացուցել է, որ անպատրաստ և թույլ պետությունները դառնում են նոր ճնշումների զոհ։
Այսպիսով՝ Նիկոլի թեզերը ոչ միայն չեն արտացոլում իրականությունը, այլև վտանգավոր են, քանի որ հասարակությանը մոլորեցնում են՝ խաղաղության պատրանքի տակ թաքցնելով պետականության թուլացումը։
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/4681
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
