Հայտարարելով, թե արցախյան հարցը երկար տարիներ եղել է օտարների ձեռքին խաղաքարտ՝ դրա դիմաց Հայաստանից գին պահանջելու՝ ՔՊ-ական Կարապետյան Մարիշը միաժամանակ համոզմունք է հայտնել, որ արցախյան շարժման հարցը փակելուց հետո Հայաստանից գին պահանջելու հիմքերը վերանում են. «Իրական Հայաստանի» կոնցեպտի վրա կենտրոնանալն է, որ այլևս ժամանակավրեպ է դարձնում հզոր ռազմավարական դաշնակցի անհրաժեշտությունը, որի գործառույթն էր Հայաստանը թշնամիներից պաշտպանելը:

Այպիսով՝ Մարիշը Նիկոլի՝ արցախյան շարժումը փակելու վերաբերյալ որոշման հիմնական նպատակն է բացահայտել. խնդիրը ոչ միայն թուրքերին հաճոյանալն է, այլև, փաստորեն, ռուսներին վնասելը: Բայց ակնհայտ է, որ իրականում Հայաստանն ինքն իրեն է վնասում, քանի որ միայնակ է մնում թուրքական սպառնալիքի առաջ, որը չի վերանալու և ոչ մի դեպքում՝ չնայած Մարիշը հակառակն է պնդում՝ համոզելով, թե իբր ՀՀ արտաքին քաղաքակնության կոնցեպտն էր, որ ծնել էր թուրքական սպառնալիք Հայաստանի համար: Այնինչ իրականում հենց թուրքական սպառնալիքն էր, որ առաջացրել էր ռազմավարական դաշնակից ունենալու բնական անհրաժեշտություն՝ գոյատևելու այս տարածաշրջանում:

Եթե Նիկոլը փակում է արցախյան շարժման էջը, Իլհամը կամ Էրդողանը հրաժարվելո՞ւ են իրենց պահանջներից, կամ նույն Թուրքիան վերանայելո՞ւ է իր ազգային ռազմավարությունը, որը բացառում է հայկական պետականության որևիցե փշրանքի գոյություն մեր տարածաշրջանու: Իհարկե, ոչ: Մարիշը խորը մոլորության մեջ է, որի մեջ նրան գցել է Արևմուտքը՝ Հայաստանը զոհասեղանին դնելու:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել