Մի լավ խոսք կա, ասում ա՝ ստրուկի կապանքները մարտիկի զրահից թեթև են։ Սա էն դեպքն ա, երբ թեթևությունը ազատության նշան չի։ Թեթև ապրելը դա դեռ ազատ ապրելու մասին չէ։ Ցավոք, մեր ազգի դարավոր ստրկությունը իր գենետիկ հետքերն է թողել շատերի մոտ, դրա համար էլ մի մասը նորմալ է նայում ռուսական թոշակով ապրելուն, էն մյուս մասը՝ թուրքական ապրանքներ ծախելուն, երրորդը՝ Եվրոպայում գողությունով ապրելուն, չորրորդը՝ Ամերիկայում պլանի գործ անելուն։
Դա ապրել չի ախր, դա ստրկություն ա։ Ու, եթե դրա կապանքները չեն խեղդում, դա դեռ չի նշանակում, որ դու ազատ ես։ Սեփական երկիրը ծաղկեցնելու ու հարստացնելու համար պիտի կռիվ տաս՝ մարտիկի ծանր զրահը՝ զրկանքները հագիդ։ Ստրուկ չլինելու համար պիտի կռիվ տաս ներքին ու արտաքին թշնամու դեմ։
Էնքան ենք սրա-նրա ճորտը եղել, որ չենք էլ գիտակցում անկախության ու ազատության արժեքը, դրա համար էլ սենց մսխում ենք։ Մի բուռ երկրի քարտեզը չգիտենք...
Մի օր էս ազգը պիտի ազատվի իր դարավոր գաղափարական կապանքներից, ու այդ ժամանակ նոր միայն ամեն մի սանտիմետր հողի վրա անկախ ապրելու համար հարյուր հազարներով դուրս կգան պայքարի։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել