Լացելու աստիճան խնդալու ա նիկոլի, պապիկյանի, սասունի ու Վազգենի քրոջ մատուցած «հարգանքի տուրքը»։ Հարգանքի տուրք են մատուցում մարդիկ, ովքեր 0-ի են հավասարեցրել Վազգենի արածը, դա արդարացրել են, դրան նպաստել են, դա պարտակել են։
Վազգենն ընդամենը 1 րոպեով որ հելներ, 4-իցդ ոչ մեկին ողջ չէր թողնի, այ խեղկատակներ։
Այ նիկոլ, սաղ կյանքդ Վազգենի դեմ կլաուզա գրեցիր, սաղ կյանքդ պախարակեցիր Վազգենի ստեղծած բանակը, հիմա որպես ի՞նչ ես կզել, այ մեյմուն։ Թե՞ կզել ես ու մտքումդ չարախնդում ես՝ «տեսա՞ր ոնց քանդեցի ստեղծածդ էլ, ազատագրածդ էլ»։
սասուն, ի՞նչ ես թողել Վազգենի ստեղծած Երկրապահից, ո՞ւր ես հասցրել էտ կառույցի համբավը։ Դու ու էն արամը նիկոլի հաստ աղիքից դուրս չեք գալիս՝ նա իր ախպոր արածն ուրանալով, դու՝ քո զոհված ընկերների։ Անթասիբության ու անինքնասիրության մարմնացում եք երկուսդ էլ։ Ուրանում եք մի բան, որն անգամ 7 տարեկան էրեխեն կամաչեր ուրանար։ Բայց դուք մի բան էլ երես ունեք Վազգենի մոտ գալու... նիկոլի հետ։ Սրանից էն կողմ անարգանք Վազգենի արածի հանդեպ չկա։
Վազգենն Արցախն ազատագրողներից էր, ազատագրական պայքարի գաղափարական հիմնասյուներից մեկն էր ու Արցախի համար էլ զոհվեց հայ դավաճանի ձեռքով։ Ու էսօր, մի խումբ ողորմելիներ, ովքեր ծախեցին ու ուրացան Վազգենի արածը, դրածը, ստեղծածը, հարգանքի տուրք են մատուցում նույն Վազգենին։
Ցինիկներ 
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել