Տեսնես որ Վազգենը չլիներ, էս «դիշովկեն» թոռներին պատմելու բան ունենալո՞ւ էր առհասարակ: Լավ չե՞ս հոգնել Վազգենի մի բանի շվաքի տակ լռվելուց: Լավ էլի, ա՛յ թերարժեք, էդ մարդուն գոնե գերեզմանում հանգիստ թողեք, կրա՞կն է ընկել,որ դժբախտություն է ունեցել՝ Անդոն ճանաչելու…
«Ուրույն ճանապարը», փաստորեն, Արցախը թուրքին նվիրաբերելն է: Այդ իմաստով իսկապես ոչ միայն Անդոնը, այլև մյուս բոլոր ՔՊ-ականները բավական ուրույն ճանապարհ են անցել ու դեռ անցնում են՝ հիմա էլ հայաստանցիներիս արցախցիների օրը գցելու:
Անդոնի երեխաներն իսկապես դժբախտ են, քանի որ ոչ միայն ստիպված են ակամա կրել սրա գեները, այլև դաստիարակվել են այն «արժեքներով», որոնք հատուկ է իրենց հորը:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
