«Որ ես իմ տղուն կորցրել եմ ու չեմ մեռել, էլ չեմ մեռնելու». էս խոսքերն ասելով մայրդ քննչականից նստեց Շտապ օգնության մեքենան, որ տեղափոխվեր հիվանդանոց, Ժոր ջան: Մի բջի վաստակ մորդ դեմ բողոք ա գրել:
Կներես, ախպեր ջան, որ ձեր կյանքի գնով պահած հողի վրա լրբի լակոտներն են քայլում ու ձեր մայրերի դեմ կամ ոստիկանությունում բողոք են գրում, կամ ոտ ու ձեռ արած քարշ տալով տանում:
Կներեք, տղերք ջան, որ դուք չկաք, իսկ դրանք կան ու ապրում են: Դուք չկաք, դրա համար դրանք էտքան շատ են թվում: Դուք պիտի ապրեիք...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել