
Քվինը Հայաստանում դեսպան է նշանակվում, փաստորեն, Ացախի ու Հայաստանի համար ճակատագրական մի ժամանակաշրջանում, երբ «մազից է կախված» թե՛ Հայաստանի պետականությունը, թե՛ արցախահայության գոյությունը, իսկ թուրքերն էլ առիթ են փնտևրում կամ մոգոնում՝ առնվազը Հայաստանի կեսն իրենցով անելու համար:
Գլխավոր հարցը հետևյալն է՝ ի՞նչ պետք է ակնկալել նոր դեսպանի նշանակումից, կամ արդյոք պատահակա՞ն է, որ նորանշանակ դեսպանը, փաստորեն, հենց Ուկրաինայից է տեղափոխվում ուկրաինացման լրջագույն վտանգի առաջ կանգնած Հայաստան, ուր պատերազմից 5 է պակաս:
Ցանկություն կա՝ հավատալու, որ Քվինի նշանակումը կապ չունի նրա՝ Ուկրաինայում կուտակած փորձի հետ,և Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչած ԱՄՆ վարչակազմը կամ անձամբ Բայդենը կանեն ամեն ինչ՝ զսպելու թուրքական նկրտումները, թույլ չտալու, որ Հայաստանն էլ Ուկրաինայի պես դառնա հրո ճարակ: Դրան հասնելու համար ԱՄՆ-ը պետք է ընդամենը հավատարիմ մնա իր միջազգային իմիջին ու հանդես գա համընդհանուր, համամարդկային արժեքների պաշտպանության դիրքերից, որոնց գլխավոր ոտնահարողն այսօր Իլհամն է՝ Ապշերոնից:
Սա, իհարկե, ընդամենը ցանկություն է ու ոչինչ ավելին, իսկ ինչպես հայտնի է, ցանկությունները ոչ միշտ են համահունչ այն իրականության հետ, որում մենք ենք ապրում՝ հալածված թշնամիներից…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/1120
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել