Լրագրողի փորձին՝ ստանալու հստակ մեկնաբանություն ու ստիպելու դսևորել դիրքորոշում՝ կապված Եռաբլուրում կատարված խայտառակության հետ, սորոսական Բադասյան Ռուստամը իրեն անտեղյակի տեղ է դրել ու պնդելով, որ տեղյակ չէ՝ ինչի մասին է խոսքը, չի տեսել՝ արագորեն նստել է ծառայողական ավտոմեքենան ու հեռացել:

Եռաբլուրում կատարված անպատվության մասին տեղյակ չլինելու հավանականությունը պրակտիկորեն զրոյական է նույնիսկ այն դեպքում, եթե հայ մարդն ապրում է ոչ թե Հայաստանում,այլ ասենք Նիկարագուայում. ինֆորմացիայի այս դարում անհնար է տեղեկացված չլինել հայ հանրությանն ու, ինչու ոչ, ողջ ազգին ցնցած իրադարձության մասին,եթե հայ ես, եթե «էշի ականջում քնած» մեկը չես:

Հարց՝ Բադասյան Ռուստամը, որ տնօրինում է մի ողջ երկրի հարկային համակարգը, համապատասխան կենդանու ականջի թմբկաթաղանթո՞ւմ է նիրհում, թե՞ այնքան թքած ունի հայ հանրության կամ երկրի վրա առհասարակ, որ նույնիսկ լուրեր էլ չի կարդում, իսկ բոլոր նրանց, ովքեր ի պաշտոնե պարտավոր են նրան զեկուցել երկրում տեղի ունեցող անցուդարձի մասին կամ գոնե կուրսի պահել՝ ինչ է կատարվում հարկայինի պատերից անդին, հրահանգավորել է ծպտուն չհանել, բան չասել, որ հանկարծ ՊԵԿ նախագահի պաշտոնից ստացվող կայֆը հարամ չլինի:

Բացատրությունն ակնհայտորեն պետք է այլ տեղ փնտրել. խնդիրը ոչ թե Ռուստամի՝ սեփական տեսալսողական ապարատը չծանրաբեռնելու մղումն է, այլ՝ նրա՝ Նիկոլի քեֆոֆ գնալու, շառից ու փորձանքից հեռու մնալու մղումը: Հիմա, որ ասեց՝դատապարտում է, դրանից Նիկոլն ավելի լա՞վը դարձավ, թե՞ կարմիրբերետավորները դարձան ավելի հեզիկ: Ասի-չասի, մեկ է՝ բոլորը նույն բանն են՝ անփոփոխ ու ստատիկ: Զուր տեղն ընկնելու է շառը, կանգնի պաշտոնը կորցնելու եզրին: Իրա համար հով լռված՝ փող է դիզում տղեն, բա իրան հազար տարի պե՞տք ա՝ով ում գլուխն է ջարդում գերեզմաններում:

Եթե այդպիսին չլիներ, երբեք սորոսական չէր լինի, երբեք մաս չէր կազմի թուրքական փողերով հեղափոխությամբ իշխանությունն օրինական տիրոջից խլած թիմի մաս՝ մաս, որը դարձավ ՀՀ պատմության մեջ ամենաերիտասարդ Արդարադատության նախարարը
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել