Այս իմաստով Գրիգորյանի մահը կարող է խթան դառնալ հանրային նոր ապստամբության, որ կարող է ու պետք է նախևառաջ դրսևորվի արժեհամակրգային հարթությունում: Առաջին հերթին պետք է հանրությունը չհամակերպվի վատի ու դեպի անկում տանող վիճակների հետ, քանզի հանդուրժել այս վիճակը կնշանակի մասնակից դառնալ իշխանական ժանտախտային խրախճանքին, իսկ չհանդուժելը պետք է շատ կոնկրետ նյութական դրսևորումներ ձեռք բերի՝ դուրս գալով ու ծավալվելով զուտ հոգեբանական սահմաններից: Սա է միակ ճանապարհը, որը կարող է կասեցնել իշխանությունների մահաբեր ընթացքը, բացառել նոր անմեղ մարդկանց մահն ու տառապանքը:
Մյուս կողմից՝ ընդդիմության քաղաքական պարտքն է լինելու հանրային արդար ցասման քաղաքական կապիտալիզացիան. էներգիան պետք է վերածել գործնական, շոշափելի արդյունքի՝ բացառելու հանրության վերջնական լիցքաթափումը, որը Հայաստանի համար կործանարար կլինի:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել