Մինչ մերոնք չգիտես թե ինչով են զբաղված՝ դեմքի թթված արտահայտությամբ Պապիկյան Սուրիկին պարբերաբար մի դիրքից մյուսը քարշ տալով ու ասենք երաժիշտ և պարող զորակոչիկների լսումներ ու դիտումներ կազմակեպելով, թշնամին շարունակում է հզորացնել իր ռազմական ներուժն ու «սրել ատամները». ադրբեջանական բանակը Թուրքիայի զինված ուժերի չափանիշներին համապատասխանեցնելուն ուղղված միջոցառումների շրջանակում այդ երկրում ստեղծվել է Պաշտպանության ազգային համալսարան՝ ռազմական կրթության ոլորտում կառավարումը բարելավելու նպատակով:

Ադրբեջանն, իհարկե, պատրաստվում է ու պատրաստվում է շատ լուրջ: Իսկ թե ինչին է պատրաստվում, ակնհայտ է. հարմար աշխարհաքաղաքական պայմանների դեպքում ազերիներն առնվազը ճեղքելու են Սյունիքն, իսկ եթե դա էլ մարսեն, Երևանն են «Էրիվան» դարձնելու: Այսինքն՝ մի ձեռքով խաղաղասերի դիմակ քաշելով այունոտ երեսներին՝ մյուս ձեռքով միլիարդների զենք են գնում ու իրենց բանակը համապատասխանեցնում ՆԱՏՕ-ի ստանդարտներին՝ Թուրքիայի միջոցով:

Պատերազմից հետո ՀՀ ՊՆ-ն մատը մատին տվե՞լ է՝ գոնե ինչ-որ կերպ խելքի բերելու բանակը: Գուբախտի ապրանքն՝ ո՞ւր, բանակն՝ ո՞ւր: Նույնիսկ ԳՇ պետ չունենք, է՛լ որտեղի՞ց երազենք պաշտպանության ազգային համալսարանների մասին: Չէ մի չէ՝ Աշոտ Ղազարյան…

Մյուս կողմից՝ բա մեզ բանակ պե՞տք է: Ախր բանակ ունենանք,որ ի՞նչ անենք, որ զենքն ո՞ւմ դեմ շուռ տանք: Թուրքերի՞: Բա կրքոտ սիրո սեզո՞նը, որ գալու է շատ շուտով: Եթե բանակը վերականգնվի, բա Գռզոն ո՞նց փող աշխատի: Ախր էդ սիրո դարաշրջանն առաջին հերթին հենց Գռզոյին է պետք, որ կարողանա իր թուրք ընկերների հետ զույգվել ու այս երկիրը երկիր դարձնել: Եղած զենքերն էլ կհալեն ու կսարքեն զարդեր, կկախեն Աննայի ականջներից, սա էլ Մեհրիբանին հիմա էլ Երևանում թեյ խմելու հրավեր կուղարկի, ու Նիկոլի սիրտը տեղը կընկնի…

«Նոլդու»…
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել