«Բջնի» գործարանը վերադարձնելուն կամ պետությունից փոխհատուցում ստանալուն միտված համառ ջանքերից հետո Նիկոլի սրտի օլիգարխը հիմա էլ ձեռնամուխ է եղել գարեջրի բիզնեսի գռզոյացմանը, ճիշտ է, անուղղակի կերպով. Սուքիասյանի մտերիմը ձեռք է բերել «Կոտայքը»: Ի դեպ՝ հետաքրքիր է, որ 1997-1999 թվականներին գործարանը պատկանել է 90-ականների թիվ մեկ օլիգարխին, և այս իրադարձությունը կարելի է համարել Գռզոյի ռևանշը :

Փաստացի ականատես ենք դառնում կապիտալի յուրատեսակ վերաբաշխման. Գռզոն վերադարձել է և վերադարձել է ողջ թափով՝ ձեռնամուխ լինելով տնտեսության բազմաթիվ ճյուղերի, այդ ճյուղերում էական դեր ունեցող օբյեկտների սեփականաշնորհմանը՝ իբր օրինական ճանապարհով ու երբեմն ոչ իր դեմքով: Գուցե ֆորմալ առումով ամեն բան օրինական է, փաստաթղթերն էլ՝ զուլալ ու մաքուր, սակայն այստեղ ոչ թե խնդիրն առանձին վերցրած այս կամ այն օբյեկտի սեփականության փաստաթղթերի բովանդակությունն է, այլ՝ բուն պրոցեսի՝ պրոցես, որի շահառուն, փաստորեն, Գռզոն ու նրա հովանավորյալ չինովնիկներն են՝ Նիկոլից սկսած ու ասենք Անոդոնավ ու Սիմոնյան Ալենով վերջացրած (վերջին եկուսի ու Գռզոյի միջև առկա քիմիայի մասին գիտեն բոլորը):

Մինչդեռ մարդամեկը հրապաակներում հանրոթյանը խոստանում էր օլիգարխազերծ պետություն ու ոչ նյութապաշտ հասարակություն: Ի՞նչ եղավ այդ ամենը: Գռզոյացավ:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել