Խորհրդային տարիներին Վեդիի ծննդատանը Շաֆիգա անունով մի քույր էր աշխատում։ Ադրբեջանցի էր, թուրք։ Փոքր Վեդիում էր ապրում, աշխատում էր ծննդատանը, սիրալիր էր ու տեղացիների կողմից շատ հարգված։
Արցախյան շարժումը որ սկսվում է, Հայաստանում ապրող ադրբեջանցիները, իրենց տները փոխանակելով կամ դրանց համար փոխհատուցում ստանալով, սկսում են տեղափոխվել Ադրբեջան։ Շաֆիգան էլ է գնում։ Բայց գնալուց առաջ գալիս է ծննդատուն, նորածինների սենյակի դռներն ու պատուհանները բաց է թողնում ու աննկատ հեռանում։ Նորածինները բոլորը թոքաբորբով հիվանդանում են, թե քանիսն են ողջ մնում, աստված գիտի...
Երեկվա ընտրությամբ Վեդի համայնքի բնակիչները տեղական կոլաբորացիոնիստական վերնախավի դրդմամբ և "ջանքերով" փաստորեն իրենց դռները լայնորեն բացեցին նոր Շաֆիգաների առաջ։ Պատմությունը կրկնվելու հատկություն ունի։ Երբ անցյալիցդ դասեր չես քաղում, այն անպայման կրկնվելու է, էս անգամ՝ էլ ավելի վատթար ձևով...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել