Հայաստանի դե ֆակտո իշխանությունները կատարում են Թուրքիայի նախապայմանները և համաձայնություն են տվել կործանարար միջանցքի բացմանը

Ադրբեջանի նախագահի երեկվա տխրահռչակ ելույթը (fb.com/varujeans/posts/10223496007858605) պարունակում էր մի շարք կարևոր պնդումներ ու հայտարարություններ, որոնք դուրս մնացին ուշադրությունից, սակայն խիստ կարևոր են՝ հասկանալու համար մեր շուրջ տեղի ունեցողը։

Այսպես, Ի. Ալիևը, անդրադառնալով Սյունիքով անցնելիք միջանցքին, նշում է. «Ինչպես գիտեք, այսօր մենք բանակցում ենք ապաշրջափակման և հատկապես Զանգեզուրի միջանցքի բացման համար։ Զանգեզուրի միջանցքը չի կարող բացվել առանց Թուրքիայի համաձայնության և մասնակցության։ Թեև Թուրքիան եռակողմ աշխատանքային խմբի անդամ չէ (նկատի ունի ՀՀ, ՌԴ և Ադրբեջանի փոխվարչապետերի խումբը), սակայն մենք տեղեկություններ ենք տրամադրում այն հարցերի շուրջ, որոնք բանակցում ենք»։

Քաղաքական լեզվից թարգմանելով՝ այս խոսքերի հիման վրա կարող ենք ևս մեկ անգամ արձանագրել հետևյալ իրողությունը.

Սյունիքով անցնելիք միջանցքի փաստացի շահառուն Թուրքիան է։ Հենց Թուրքիան է պնդել այս կետը մտցնել նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիոն հայտարարության մեջ, թեև այն որևէ կապ չունի Արցախյան խնդրի հետ։ Ուստի պատահական չեն Ալիևի խոսքերն առ այն, որ միջանցքը առանց Թուրքիայի համաձայնության ու մասնակցության չի կարող բացվել և որ այդ մասին փաստացի մշտապես զեկուցվում է նախագծի իրական շահառու Թուրքիայի իշխանություններին։

Այս հանգամանքը հաշվի առնելով՝ դժվար չէ պնդել, որ Հայաստանի դե ֆակտո իշխանությունները կատարում են Թուրքիայի առաջադրած նախապայմանները և համաձայնություն են տվել Հայաստանի համար կործանարար միջանցքի բացմանը, որին այդքան ձգտում է Թուրքիան արդեն ավելի քան 100 տարի։