Մի հատ դեռասան կար, կհիշեք, էն, որ հայտնի դարձավ Վահրամ Սահակյանի շնորհիվ: Ուրեմն որոշ ժամանակ առաջ էս համբալը նենց էր հետույք մտնում իշխանություններին ու մասնավորապես նիկոլին, որ դաժե կոմպի էկրանից էս կողմ էր էդ հետույք մտնելու ճռռոցը գալիս: Ասում էր՝ պարոն վարչապետ, սա երա՞զ է թե՞ իրականություն: Էլ չգիտեր, որ իրականություն ա ու ինքն էլ էդ իրականության մեջի բոզի տղեն ա: Կամ մի անգամ, ոնց էլ չէր ալարել, մի մեծ տեքստ էր գրել ու կոչ արել նիկոլին, որ փրթի իմ տեսակին, քանի որ մենք ընդամենը 4 տոկոսն ենք կազմում հասարակության:
Հիմա էս չմոն քիչ չի որոշել ա պայքարի նիկոլի դեմ, մի հատ էլ իր էն մյուս ընկերոջ հետ հաթաթա են տալիս թուրքին, իբր, եթե մեր գերիներին հետ չտան, մի սանտիմ հող չենք տա: Իմիջիայլոց, էն նույն հողը, որ նիկոլն արդեն թղթով-թանաքով հանձնել ա:
Միշտ հիշեք, նիկոլը արդյունք ա, ոչ թե պատճառ, արդյունք՝ այ սենց ղախպի տղեքի գոյության...
Առաջին պլանի լավագույն դերակատարման համար, ոսկե կլիզմա մրցանակին է արժանանում մ. պողոսյանը:Image may contain: one or more people and textImage may contain: 1 person, text
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել