Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը տգե՞տ է, թե՞ անպատասխանատու, որ մեկ համաճարակի վտանգի պահին հանրահավաքներ է անում, «հանրաքվեի քարոզարշավի տակ որոշակի կորոնավիրուսներ ապահովում», մեկ էլ երկրով մեկ համաճարակի տարածման ժամանակ, երբ ամեն օր մեկ կամ երկու հոգի հիվանդությունից մահանում է, հանրությանը վախեցնում նախկին իշխանությունների ատկատներով։ Տգետ է, որ հանրությանը մոլորեցնում էր, թե կորոնավիրուսը պինցետով ու տնական օղիով կբուժեն, անպատասխանատու, քանի որ, տեսնելով ,որ օղիով չի բուժվում, ամեն օր վարակվածների թիվն ավելանում է, փոխանակ մարդկանց կյանքի մասին մտածելու՝ էլի նախկիններից է բամբասում։ Նաև այն իշխանավոր մոլորյալներից է, որին թվում է, թե քաղաքականության մեջ միայն ինքն ու նախկին իշխանությունն են։
Իսկ գուցե նախկիններով տարվելու կպչուն մտքերը նրան անմեղսունա՞կ են դարձրել, քանի որ չի պատկերացնում, որ իր վատ կառավարման պատճառով գալիս է այն պահը, երբ դժվար կգտնվեն հեղափոխության էնպիսի նվիրյալներ, որ պատրաստ են կյանքը զոհել կորոնավիրուսին հանուն նրա, որ Փաշինյանը վարչապետ մնա ու ամեն օր նախկինների ատկատներից խոսի։ Նա իսկապես չգիտի, որ լինում են պահեր, որ մարդիկ վախենում են ոչ թե նախկիններից, այլ մահից, և եթե իրենց կյանքը կփրկի թեկուզ մեկը, ով ատկատ է արել, Փաշինյանին իմքայլականների հետ գրողի ծոցը կուղարկեն։
Այ թե ինչպես է լինում, որ նախիկններին ոգեկոչում է նա, ով կյանքի նպատակը դարձրել է նախկինների դեմ պայքարը, և հասարակությանն անտարբեր է դարձնում կոռուպցիայի նկատմամբ նա, ով ամեն օր աղմկում է կոռուպցիայի դեմ։
