Մամուլում երկար քննարկվեց իմքայլականների սրտի ՍԴ նախագահ Վահե Գրիգորյանի՝ ՍԴ նիստերին չմասնակցելու, բայց մնացյալ բոլոր արտոնություններից օգտվելու վերաբերյալ հարցը։ Ոչ վաղ անցյալում էլ անկախացած պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը նախազգուշական «քսիֆ» ուղարկեց Վահե Գրիգորյանին՝ նշելով, որ ԱԺ ԲՀԿ խմբակցությունն իր լիազորությունների դադարեցման հարցն է դիտարկում։
Այս ամբողջ բոլոլայի մեջ կարծես միտումնավոր մոռացության է մատնվում այն փաստը, որ Սահմանադրության ու օրենքների պահպանումն ու կիրառումը պետական մարմինների, այս պարագայում՝ ԱԺ-ի պարտականությունն է, այլ ոչ թե իրավունքը։ Կարծես թե մամուլում բավարար համոզվածությամբ ներկայացվեց Վահե Գրիգորյանի կողմից էական կարգապահական խախտման հիմնավորվածությունը, բայց ԱԺ-ն, չգիտես ինչու, դեռ լուռ է և շարունակում է հանցավոր անգործությունը։
Ակնհայտ էական կարգապահական խախտման առկայության պարագայում լիազորությունների դադարեցման վերաբերյալ դիմումը ներկայացնելը Ազգային ժողովի պարտականությունն է։
Չմոռանանք նաև, որ Վահե Գրիգորյանն ինքը հրապարակային կերպով հաստատել է այն հանգամանքը, որ չի մասնակցում ՍԴ նիստերին, ուստի Ազգային ժողովը պարտավոր է ՀՀ Սահմանադրության 164-րդ, 168-րդ և 169-րդ հոդվածների հիման վրա դիմել Սահմանադրական դատարան նրա լիազորությունները դադարեցնելու դիմումով։
Կշարունակի ԱԺ-ն իր հանցավոր անգործությունը, թե ոչ, ցույց կտա ժամանակը, բայց աչք փակել չի կարելի այն հանգամանքի վրա, որ ցանկացած հանցավոր անգործություն նույնպես վաղ թե ուշ արժանանալու է համապատասխան իրավական հետևանքներ առաջացնող գնահատականի։
