Մենք բացառիկ շանս ենք ձեռք բերել՝ վերախմբագրելու մեր ռազմավարական նպատակներն ու ստեղծելու դրանց հասնելու հնարավոր բոլոր միջոցները: Մենք կարող ենք քայլել հայկական երազանքի իրականացման ճանապարհով, բայց դրա համար անհրաժեշտ է, որ հայությունն ու հայկականությունը, օբյեկտիվորեն ունենալով տարբեր աչքեր ու պատկերացումներ, նպատակին հասնելու համար նայեն նույն ուղղությամբ…
Մենք շատ ժամանակ չունենք: Պետք է վերանայել պետության կառավարման մեր պատկերացումները՝ ելնելով այն համոզմունքից, որ պետությունը բոլոր դեպքերում միջոց է ժողովրդի բարեկացությունն ապահովելու համար: Այս տեսանկյունից անհրաժեշտ է ստեղծել այնպիսի հայկական պետություն, որը կմարմնավորի ու կապահովի ողջ հայության կենսական շահերն ու խնդիրների լուծումը՝ պայմանով, որ հայությունը նույնպես հայկական պետությանը վերաբերվի որպես իր ազգային իղձերի իրագործման բացառիկ միջոցի:
Հասկանալիորեն մենք չենք կարող Ռուսաստանում, Ամերիկայում, Եվրոպայում, Մերձավոր Արևելքում, Վրաստանում և աշխարհի այլ երկրներում ապրող հայերին թողնել լուսանցքից այն կողմ՝ պարփակվելով բացառապես մեր պետական սահմանների շրջանագծում: Այդ առումով մեր հայրենիքի սահմաններն անսահման են և ընդգրկում են յուրաքանչյուր հայի ընտանիք՝ անկախ նրանից, թե որտեղ են նրանք գտնվում:
Իմ կարծիքով՝ յուրաքանչյուր սերնդի առաքելությունն է ճիշտ օգտագործել պատմական այդ շրջանի հնարավորությունները և լուծել այդ շրջանի խնդիրները:
Գոնե իմ կարծիքով՝ պատմական այս շրջանում, պահպանելով հանդերձ հայկական ինքնության բոլոր լավագույն հատկանիշները՝ հասարակության զարգացման ամենաիսկական և իրական գաղափարախոսություն պետք է համարել սահմանադրությունը, պետք է դառնալ սահմանադրական հասարակություն, իրավունքի գերակայության փիլիսոփայությունը պետք է դարձնել դարձնել պետության և հասարակության զարգացման միակ ու անփոփոխ լեգետիմ գործիքը, պետք է անել անհնարը՝ Հայաստանը իրավական պետություն դարձնելու համար, որով և կապահովվի մարդու իրավունքների ու ազատությունների հարգման անբեկանելի իդեան:
Եթե գնանք այս ճանապարհով, իմ կարծիքով, կհասնենք հայկական երազանքին՝ կառուցելով թե՛ մեր երազանքի պետությունը, թե՛ մեր ցանկալի հասարակությունը:
