Այսօր Երևանի ավագանու արտահերթ նիստի շրջանակներում քննարկում էինք նաև մի մանկապարտեզի կանոնադրության հաստատումը։ Բանն այն է, որ կանոնադրության մեջ կա մի կետ, որը հաստատում է մանուկների դաստիարակության անհրաժեշտությունը հայրենասիրական և ազգային ոգով։
Դա դուր չեկավ մեր գործընկերներից մեկին։ Ստիպված էի հակադարձել, որովհետև համոզված եմ, որ երեխաների դաստիարակության մեջ առանցքային դեր պետք է ունենա ազգային կոմպոնենտը։ Մենք ո՛չ Նորվեգիա ենք, ոչ էլ Ֆինլանդիա, որ խաղանք անհասկանալի և վտանգավոր «կոսմոպոլիտիզմ և գլոբալիզացում»։
Կներեք, եթե մի քիչ կոպիտ է հնչում։
Երեխաները մանկական հասակից պետք է իմանան, օրինակ, այն ազատամարտիկների անունները, որոնց շնորհիվ մենք այսօր ապրում ենք անկախ և անվտանգ Հայաստանում։
Եվս մեկ անգամ ներողություն եմ խնդրում մի փոքր կոպիտ որակավորումների համար։
