Թուրքին մի հավատա...

Պետք չէ այդպես հավատալ և փորձել հավատացնել հասարակությանը, ով ամեն վարկյան պետք է պատրաստ լինի զինվոր դառնալ:

Պետք չէ հայտարարել, թե ես տեղեկացրել եմ Արցախի նախագահին, որ պայմանավորվել ենք չլարել իրավիճակը, քանի որ Հայաստանն՝ իր Արցախ հատվածով, երբեք իրավիճակ չի լարում, այլ պարզապես, անվտանգությունից ելնելով, պատասխանում է Ադրբեջանի կողմից լարած իրավիճակին, որը եղել է և ՊԵՏՔ Է լինի նաև հետագայում էլ...

Պետք չէ օպերատիվ կապի մասին խոսել այն հռետորիկայով, ինչպես կխոսեր մի երրորդ երկրի ղեկավար, որը կողմ չէ և որի համար այդքան էլ էական չէ, թե ով է լարում իրավիճակն ու պարզապես առաջարկում է մի միջոց, որով երկու կողմերը կարող են պարզել, թե ով լարեց իրավիճակը և այդպիսով փոխադարձաբար պայմանավորվածությամբ իջեցնեն լարվածությունը։ 

Մենք երբեք չենք լարում իրավաճակը, որի վառ վկայություններն են հազարավոր փաստերը։ Եթե քո հակառակորդը, ով ցանկանում է գրավել Երևանը, որի անթաքույց քարոզը կատարվում է ադրբեջանական ռազմա-քաղաքական ղեկավարության կողմից, ապա դու չպետք է կատարես այն, ինչը կոչված է «հասարակություններին նախապատրաստել զիջումների և խաղաղության», քանի որ դա անում ես միայն դու, բայց հակառակ կողմը ներքին լսարանում անում է լռիվ հակառակ բան։ 

Մեկնաբանությունը լսելով՝ տպավորություն ես ստանում, թե իբր դու էլ ես մեկ-մեկ իրավիճակներ լարում և հիմա, եթե պայմանավորվել ես, ապա հրամայում ես և տեղեկացնում ես դրա մասին այն կառույցներին և անձանց, ովքեր պատասխանատու են իրավիճակի լարման համար, բայց մոռանում ես զգուշացնել, որ եթե Ադրբեջանը կրկին, եթե խախտեց հրադադարը, ապա մենք պատասխանելու ենք` ելնելով մեր անվտանգության ապահովման տեսանկյունից։

Հրադադարի ռեժիմը խախտում է Ադրբեջանը, մենք պարզապես պատասխանում ենք։ Սադրանքներ իրականացնում է Ադրբեջանը, մենք ընդամենը դրանք կանխարգելում ենք։ 

Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունն անթաքույց հայտարարում է, որ իրենք պետք է գրավեն Երևանը, եթե Ադրբեջանն իրականում ցանկանում է հարցի խաղաղ կարգավորում, ապա առաջինը պետք է հրաժարվի նման հռետորիկայից, որը բերում է ծայրահեղ լարվածության և անհանդուրժողականության, իսկ նման պայմաններում բանակցել և առավել ևս՝ հասնել խաղաղության անհնար է, դրա համար պետք է երկար ժամանակ և երկար աշխատանք Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության կողմից, որը պետք է ադրբեջանական հասարակության միջից դուրս բերի ծայրահեղ մոտեցումները, որը վառ արտահայտվում է ամեն տեղ և ամեն առիթով՝ լինի դա սովորական երիտասարդական միջազգային պրոյեկտ, միջազգային այլ ծրագիր կամ միջոցառում, որտեղ ներկա են լինում հայերը և ադրբեջանցիները։

ՀԳ․ Հետաքրքիր է այդ հանդիպումների և շփումների ժամանակ, որի մասին չէր նկատվում տեղեկատվություն, էլ ո՞վ է ներկա եղել, և եթե մեկնաբանությունը նման հռետորիկայի մեջ էր, ապա հանդիպումն ինչպե՞ս էր...

ՀՀԳ․ Արցախի հարցով ես Սերժ Սարգսյանի ժամանակ էլ եմ միշտ արտահայտվելուց եղել...))))

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել