Երեկ լսեցի Սերժ Սարգսյանի ասուլիսը ու այսօր կարդալով նրան «ՀԱԿԱՀԱՐՎԱԾ» տվողների մտքերը՝ ակամա հիշեցի Նժդեհի հետևյալ խոսքը. ԵՍ ՏԵՍԱ ՀՈԳՈՎ ԱԶԱՏԸ ՍՏՐԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՈՒ ՍԻՐԵՑԻ ՄԱՐԴՈՒՆ, ԵՍ ՏԵՍԱ ՍՏՐՈՒԿԻՆ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՈՒ ԳԱՐՇԵՑԻ ՄԱՐԴՈՒՑ: Ե՛Վ Սերժ Սարգսյանի, և՛ նրան «ՔՆՆԱԴԱՏՈՂՆԵՐԻ» և ընդհանրապես հայ հանրության մեջ, ցավալիորեն երևում է «ՍՏՐՈՒԿԸ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ»: Բազմիցս առիթ ունեցել եմ նշելու, որ Հայաստանը ղեկավարում են ճորտի հոգեբանությամբ պոլիցայական իշխանությունները: Նման իշխանություններ ունեցող հասարակությունը ապագա չունի: ԲԱՅՑ, ՑԱՎՈՔ, ԱՊԱԳԱ ՉՈՒՆԻ ՆԱԵՎ ԱՅՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՈՎ ՓՈՐՁՈՒՄ Է ԸՆԴԴԻՄԱՆԱԼ ԱՅԴ ՊՈԼԻՑԱՅԱԿԱՆ ՌԵԺԻՄԻՆ՝ ՍԵՓԱԿԱՆ ՀՈԳՈՒՄ ՆՄԱՆԱՊԵՍ ԿՐԵԼՈՎ ՃՈՐՏԻ ՆԿԱՐԱԳԻՐԸ: ԵՐԲ ՍԿՍԵՆՔ ՄԵՐ ՀԵՂԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՆՄԱՆՆԵՐԻՆ ՊԵՏՔ Ա ՈՒՂՂԱԿԻ ԼԱՐԵԼ ՄԵՐ ՇԱՐՔԵՐԻՑ, ԼԻՆԵՆ ԸՆԴԴԻՄԱԴԻՐ, ԹԵ ԻՆՉ:
