Օրեր առաջ Արամ Մանուկյանի տան վերաբերյալ ահազանգել են նաև «Գրադարան» նախաձեռնության անդամները, տեղեկացնելով հասարակությանը, որ տարիներ շարունակ վթարային համարվող և պատկան մարմինների կողմից անտարբերության մատնված շենքի տանիքը, հատակն ու միջհարկային ծածկը քանդված են, իսկ ներսը հանրության կողմից օգտագործվում է որպես զուգարան և աղբանոց: Նախաձեռնության անդամները նշեցին, որ, ճիշտ է, շենքը գտնվում է «Հին Երևան» նախագծի շրջանակներում, բայց այդ նախագծով պահպանվելու է բացառիկ պատմական արժեք ներկայացնող տան միայն ճակատը, և անգամ տեղեկություններ կան, որ շենքի տակ կառուցվելու է ստորգետնյա ավտոկայանատեղի: «Գրադարան» նախաձեռնության անդամները գտնում են, որ դա անընդունելի է, քանի որ պետք է արժևորենք ու հարգենք մեր անցյալը, որպեսզի կարողանանք ի վերջո կառուցել ներկան: Իսկ թե ինչպես ենք մենք հարգում մեր անցյալը՝ ցավոք, երևում է Արամի տան պատկերից, և իրոք ամոթալի է զբոսաշրջիկներին ներկայացնել երկրի հիմնադրի տունը այդպիսի վիճակում:
Հիշենք նաև, որ Արամ Մանուկյանի անունը արգելված և բացարձակ մոռացության էր մատնված Սովետական Հայաստանում: Ինչպես ցույց տվեցին «ռազմավարական դաշնակցի» վերջին ջղաձգումները, կապված Գարեգին Նժդեհի արձանի տեղադրման հետ, կարծում եմ, հիմա մենք իսկապես պահանջ ունենք մեր անկախությունը կերտած գործիչների արձանների: Այդ առումով Արամ Մանուկյանի կիսանդրին, որպես Հայաստանի առաջին ներքին գործերի նախարարի՝ տեղադրված նույն նախարարության շենքի դիմաց, շատ քիչ է՝ հայկական անկախ պետականության առաջին ղեկավարի հիշատակը հավերժացնելու համար:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1035344083246790&set=a.500519483395922.1073741831.100003136245699&type=3
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել