Հայ աստղերի մեծ մասը ինքնահավան, մեծամիտ մարդիկ են: Դա հիմնականում գալիս է չտեսությունից, ինչպես նաև չկայացած լինելուց: Այսպես օրինակ, ինչ-որ մի աստղիկ կարող է իրեն թույլ տալ փնովել կամ հնացած համարել լեգենդար մարդկանց, որոնք եղել են միլիոնավոր մարդկանց կուռքը և շարունակում են ակտուալ մնալ մինչ օրս, որովհետև ի տարբերություն թիթեռի կյանք ունեցող այդ մարդկանց, որոնք ինչպես շուտ վառվում են, այնպես էլ նույն արագությամբ հանգչում, իրական աստղերը ընդմիշտ մնում են: Պետք է մշտապես հիշել, որ այն, ինչ մոդայիկ է, արվեստ չէ և ժամանակավրեպ է, իսկ իրական գանձերը, ինչպես ասենք` Խաչատրյանը, Բաբաջանյանը, Կոմիտասը, մնայուն և համամարդկային արժեքներ են:
Իսկ չկայացած, մեծամիտ հաղորդավարիկ, երգիչ, երգչուհի, ժյուրի-մյուրիներին խորհուրդ կտամ ուշադիր հետևել իրենց անցած ճանապարհին և տեսնել՝ ինչ են թողել հետագա սերունդների համար և շատ արագ կհասկանան, որ ոչինչ, միայն աղբ, իսկ աղբը կորչում և վերանում է: Նաև խորհուրդ կտայի դիտել մեծերի հարցազրույցները, ասենք օրինակ` Զիդանի, Ալ Պաչինոյի, Ռոբերտ դե Նիրոյի, Մել Գիբսոնի ...... հարցազրույցները և տեսնեն ու հասկանան, թե որքան հասարակ և բարի են լինում իսկական և մնայուն աստղերը, որոնք ունեն փառք, հարյուրավոր միլիոններ, սակայն միևնույն ժամանակ չեն մոռանում, որ այդ ամենով հանդերձ իրենք հասարակ մահկանացուներ են:
