Այդքան էլ անկանխատեսելի չէր, թե ինչ հայտարարություններով հանդես կգան ՀԱԿ-ի անդամները: Նաև կանխատեսելի էր, որ չի մեկնաբանի և ամբողջությամբ կկենտրոնանա պոպուլիզմի վրա, բայց հավատացած եմ՝ դա նրան չի փրկի, քանի որ մարդու իրավունքների համար պայքարողը, մարտի 1-ի համար պայքարողը, ժողովրդավարության ջատագովը ամբողջովին բացահայտեց իրեն, միայն այդ մի քանի բառակապակցությունը հերիք է, որ հասկանաս, թե ինչ արժեք ունի նմանների համար մարտի 1-ը: Ինչպես ասաց քաղաքագետ Տիգրան Աբրահամյանը, առանց գաղտնալսումների էլ ամեն ինչ պարզ էր: Այսպիսով, ի՞նչ քայլ պետք է աներ Լևոն Զուրաբյանը, որ չարեց: Պետք է տղամարդկություն ունենար և ելույթով հանդես գար ու ներողություն խնդրեր մարտի 1-ին զոհվածների ընտանիքներից և հարազատներից, ներողություն խնդրեր իրեն հավատացող ժողովրդից, ովքեր հավատում էին նրան, ներողություն խնդրեր Նիկոլից և Բագրատյանից, բայց ինչպես տեսնում ենք, նա ընտրեց մեր որոշ քաղաքական գործիչներին շատ մտերիմ ու հարազատ մի հմտություն` պոպուլիզմ: Այնինչ ուշ չէ, պրն Զուրաբյան, կատարեք այս քայլը և ձեզ ավելի լավ կհասկանան, մի ընտրեք այդ ճղճին ճանապարհը:
