Razm.info-ն գրում է․
Գերմանական BICC (Bonn International Center for Conversion) կենտրոնը դեկտեմբերի 9-ին հրապարակել է իր ամենամյա «Համաշխարհային ռազմականացվածության ինդեքս» (Global Militarization Index 2014, GMI-2014) հետազոտությունը, որի դասակարգման մեջ Հայաստանը զբաղեցրել է 3-րդ հորիզոնականը:
Հայաստանից այս ցուցանիշով առաջ են անցել միայն Իսրայելն ու Սինգապուրը: Հարևաններից Ադրբեջանը 10-րդ տեղում է, Թուրքիան՝ 24-րդ, Իրանը՝ 30-րդ, Վրաստանը՝ 47-րդ:
Հետազոտությունը բավական հետաքրքրություն առաջացրեց Հայաստանում (և ոչ միայն Հայաստանում), սակայն դրա իրական արժեքն ու համատեքստը հասկանալու համար անհրաժեշտ է քննել հետազոտության մեթոդները, ինչպես նաև նախկին հրապարակումները:
ՉԱՓԱՆԻՇՆԵՐՆ ՈՒ ԻՆԴԵՔՍԻ ՀԱՇՎԱՐԿԸ
Ինստիտուտը հետազոտությունը կատարվել է աշխարհի 151 երկրների վերաբերյալ՝ հիմնվելով տարբեր չափանիշների վրա: Չափանիշները հստակորեն ներկայացվում են հրապարակման մեջ, ու հիմնականում տրվում է նաև բացատրություն, թե ինչու է ինստիտուտը քննել հենց այդ չափանիշը:
Այսպիսով, հետազոտությունն արվել է վեց չափանիշների հիման վրա.
- Երկրի ռազմական ծախսերի տոկոսը՝ նույն երկրի ՀՆԱ-ի մեջ
- Երկրի ռազմական ծախսերի հարաբերությունը երկրի առողջապահական ծախսերին
- Երկրի զինված ուժերի ու այլ զորքերի (ռազմականացված ստորաբաժանումների) անձնակազմի քանակի հարաբերությունը երկրի ընդհանուր բնակչության քանակին
- Երկրի զինված ուժերի և այլ զորքերի (ռազմականացված ստորաբաժանումների) պահեստի զինծառայողների քանակի հարաբերությունը երկրի ընդհանուր բնակչության քանակին
- Երկրի զինված ուժերի ու այլ զորքերի (ռազմականացված ստորաբաժանումների) անձնակազմի քանակի հարաբերությունը երկրի բժշկական անձնակազմի քանակին
- Երկրի ԶՈւ և այլ զորքերի ծանր սպառազինության ընդհանուր քանակի հարաբերությունը երկրի ամբողջ բնակչության քանակին:
Չափանիշների թվային արդյունքները համադրվում են ու նորմալիզացվում 0-ից 1000 սանդղակով, ինչի արդյունքում ստացվում է ամեն երկրի առանձին ինդեքսը, որով էլ երկրները զբաղեցնում են այս կամ այն տեղը:
Չափանիշների մեջ հետաքրքիր է ռազմական ու առողջապահական ոլորտների համեմատությունը: Բժշկական ու «զինվորական» անձնակազմերի քանակի համեմատությունը հետազոտությունն անողները բացատրում են այսպես. բժշկական անձնակազմերի քանակը ռազմական ոլորտից անկախ սոցիալական խմբի չափորոշիչ է, ինչի հետ կարելի է համեմատել զինված ուժերի ու այլ զորքերի անձնակազմի քանակը՝ պարզելու համար, թե երկրից երկիր որքան է տարբերվում «զինվորականների» քանակը «զուտ քաղաքացիականների» համեմատությամբ: Իսկ ռազմական ու առողջապահական ծախսերի համեմատության նպատակն ընդհանրապես չի մեկնաբանվում:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ