Հայաստանում Ուկրաինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան Իվան Կուխտան հայտարարել է, որ «Ուկրաինան չի ընդունում Ղրիմի հանրաքվեն և դրա արդյունքները, քանի որ այդ գործընթացը խախտում է Ուկրաինայի սահմանադրությունը»:
Փորձենք Սահմանադրության գերակայության հարցին մոտենալ այլ տեսանկյունից` դիտարկման մեջ չդնելով Ղրիմում կայացած հանրաքվեի` ուկրաինական սահմանադրությանը համապատասխանել-չհամապատասխանելու հանգամանքը:
Առաջին հարցադրումը, որ առաջ է գալիս հետևյալն է. արդյո՞ք ուկրաինական սահմանադրության մեջ տեղավորվում էր այն գործընթացը, ինչը տեղի էր ունենում «Մայդանում»` գործընթացի մեկնարկից մինչև այժմ:
Արդյո՞ք աջ սեկտորի ներկայացուցիչները, ուկրաինական սահմանադրության դրույթներից ելնելով էին ծեծում, ստորացնում, աշխատանքից ազատում տարբեր չինովնիկների, ապա տեղում նշանակում կադրեր` բացառապես իրենց հայեցողության:
Հարցադրումների շարքը բավականին երկար է: Այն, ինչ այսօր տեղի է ունենում Ուկրաինայում, խոսում է այնտեղ պետության բացակայության մասին: Այս պարագայում զավեշտալի է, երբ ուկրաինացի դիվանագետներն ու քաղաքական գործիչները հղումներ են անում երկրի Սահմանադրությանը:
Այսօր դժվար է Ուկրաինայում գտնել մի գործընթաց, որը տեղավորվում է ուկրաինական սահմանադրության տիրույթում:
