90-ականերնեին երեխա էի, տալոնով հացի հերթ էի սպասում... հերթում մի կին կար՝ շատ թմբլիկ, աշխույժ, հետը մի քանի լիքը տոպրակ, ինչ-որ բանի առևտրով էր զբաղվում: Բարձր խոսում էր էս կինը, խոսակցությունից հասկացա, որ երկու տղա երեխա ունի, միայնակ ա մեծացնում, ու էտ 90-ակաների սոված տարիներին մի հատ էլ պատրաստվում էր Ամանորին երեխաների համար Ձմեռ պապ հրավիրեր իրանց տուն!!! Երեկ փողոցում՝ 20 տարի հետո շատ պատահական տեսա էտ կնոջը, միանգամից ճանաչեցի: Ավելի էր գիրացել, մի քիչ դժվար էր քայլում, ու շնչակտուր ինչ-որ արկղեր էր քարշ տալիս... երևի դեռ մանր առևտրով էր զբաղվում: Ու մտածում ես՝ բա 20 տարի հետո էս կնոջ տղաները ո՞ւր են... Ու ...ինչո՞ւ էս 20 տարվա մեջ էս անտեր երկրում բան չփոխվեց((((
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/citrus.danelyan/posts/251231935037054
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել



