Հարց է առաջանում՝ եթե ներկայիս Կաթողիկոսին նորով փոխելը առաջին հերթին հոգևոր ապաքաղաքական օրակարգ է, այսինքն՝ զերծ քաղաքականությունից կամ քաղաքական ազդեցությունից, ապա ինչո՞ւ է պարտադրվում եկեղեցուն վերադառնալ այսպես կոչված պետականամետ և պետականակենտրոն ծիրին, որի տակ Նիկոլը, իհարկե, իր քաղաքական շահերն է նկատի առնում, ինչո՞ւ եկեղեցու առաջ քաղաքական խնդիր դրվում: ՔՊ-ի քաղաքական շահերը ի՞նչ կապ ունեն հոգևորի կամ ոգեղենության հետ:
Իսկ թե ինչ նկատի ունի Նիկոլը «պետականամետ և պետականակենտրոն ծիր»-ի տակ, դժվար չէ կռահել. նկատի ունի ՔՊ-ի օրակարգի սպասարկումը, թուրք-ադրբեջանական օրակարգին չընդդիմանալը, ապագայում արևմտյան լիբերալիզմին բնորոշ այլասերությունների հնարավոր ներդրմանը եկեղեցու հակազդեցության չգոյությոնը և այլն: Այսինքն՝ եկեղեցին պետք է դառնա Նիկոլի կցորդը՝ կորցնելով իր բովանդակությունը:
Սա թուրքերի ու նրանց արևմտյան հովանավորների օրակարգն է, որ կապ չունի ո՛չ ոգեղենի ու հոգևորի, ո՛չ էլ հայ ժողովրդի ու նրա կենսական պահանջմունքների հետ; Սա պարզ ինտերվենցիա է, որի իրագործողն Աշոտիկի «պապան» է, որ հանուն իր իշխանության պատրաստ է նույնիսկ սեռափոխման:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/4645
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
