Ադրբեջան-ՌԴ հարաբերությունների սրմանը զուգահեռ ջերմանում են Թրամփ-Իլհամ հարաբերությունները. Մեհրիբանի տխրահռչակ ամուսինը շնորհակալություն է հայտնել ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփին սոցիալական ցանցում իր ելույթով կիսվելու համար: «…Ես կցանկանայի վերահաստատել մեր աջակցությունը նախագահ Թրամփի տեսլականին և նրա ջանքերին՝ ամբողջ աշխարհում, այդ թվում՝ մեր տարածաշրջանում խաղաղություն և կայունություն խթանելու համար։ Մենք կիսում ենք ընդհանուր արժեքներ, ինչպիսիք են ընտանեկան ավանդույթների կարևորությունը, և մենք շարունակում ենք հույս ունենալ, որ ԱՄՆ-Ադրբեջան հարաբերությունները նրա նախագահության ընթացքում կհասնեն նոր մակարդակի»,-մասնավորապես՝ գրել էր բեղավոր մարդակերը «X»-ում։
Իլհամը, իհարկե, ունի պարծենալու տեղ. Թրամփը թքած ունի Նիկոլի վրա, տարածաշրջանում նրա սրտի ղեկավարն Իլհամն է:
Իսկ պատճառներից մեկն էլ այն է, որ ի տարբերություն ասենք Մակունց Լիլոյի, Ւլհամը երբեք Թրամփի դեմ խաղադրույք չի կատարել, բացահայտորեն դեմոկրատների հետ չի դաշնակցել, Թրամփի դեմ ԱՄՆ-ում Ադրբեջանի դեսպանը խաղեր չի տվել:
Ստացվում է՝ տարածաշրջանում փրամփյան Ամերիկայի գլխավոր դաշնակիցը ոչ թե Երևանն է, այլ Բաքուն, ու Իլհամը հենց այդ պատճառով է, որ ռուսներին հետ նման կերպ է վարվում: Թրամփի ժեստը ցույց է տալիս, որ Արևմուտքում Իլհամին բարձր են գնահատում՝ խրախուսելով Մոսկվայի դեմ սուր ճոճելուն միտված քաղաքակնույունը: Իլհամը ճոճում է ու դրա դիմաց դիվիդենտներ շահում:
Իսկ ի՞նչ շահեց Նիկոլը, որ 2018-ից նույն բանով է զբաղվում: Նիկոլը կործանեց Հայաստանը. նախ կորցրեցինք Արցախը՝ այնտեղ էթնիկ զտման ենթարկվելուց հետո, հիմա էլ «Արևմտյան Ադրբեջան» ենք դառնում, ինչը, փաստորեն, ողջունում է ամեն ինչի վրա աչք փակող Վաշինգտոնը: Իլհամը հասկացել է՝ Մոսկվան չունի հակախաղ Կովկասում, ուստի սկսել է բաց խաղալ՝ «թելելով թուրք-արևմտյան թելը» ու հաշվելով «Զանգեզուրի միջանցքից» ստացվելիք տնտեսական օգուտները:
Ինչ վեաբերում է կոնկրետ Թրամփին, ապա նա իր ներամերիկյան խնդիրն է լուծում՝ փորձելով սեփական էլեկտորատի աչքին թվալ խաղաղարար հերոս, և բնավ էական չէ, թե երևակակական խաղաղությունն ում հաշվին է Կովկասում հաստատվելու, եթե, իհարկե, հաստատվելու է առհասարակ. պահն է կարևոր:
Իլհամը, իհարկե, ունի պարծենալու տեղ. Թրամփը թքած ունի Նիկոլի վրա, տարածաշրջանում նրա սրտի ղեկավարն Իլհամն է:
Իսկ պատճառներից մեկն էլ այն է, որ ի տարբերություն ասենք Մակունց Լիլոյի, Ւլհամը երբեք Թրամփի դեմ խաղադրույք չի կատարել, բացահայտորեն դեմոկրատների հետ չի դաշնակցել, Թրամփի դեմ ԱՄՆ-ում Ադրբեջանի դեսպանը խաղեր չի տվել:
Ստացվում է՝ տարածաշրջանում փրամփյան Ամերիկայի գլխավոր դաշնակիցը ոչ թե Երևանն է, այլ Բաքուն, ու Իլհամը հենց այդ պատճառով է, որ ռուսներին հետ նման կերպ է վարվում: Թրամփի ժեստը ցույց է տալիս, որ Արևմուտքում Իլհամին բարձր են գնահատում՝ խրախուսելով Մոսկվայի դեմ սուր ճոճելուն միտված քաղաքակնույունը: Իլհամը ճոճում է ու դրա դիմաց դիվիդենտներ շահում:
Իսկ ի՞նչ շահեց Նիկոլը, որ 2018-ից նույն բանով է զբաղվում: Նիկոլը կործանեց Հայաստանը. նախ կորցրեցինք Արցախը՝ այնտեղ էթնիկ զտման ենթարկվելուց հետո, հիմա էլ «Արևմտյան Ադրբեջան» ենք դառնում, ինչը, փաստորեն, ողջունում է ամեն ինչի վրա աչք փակող Վաշինգտոնը: Իլհամը հասկացել է՝ Մոսկվան չունի հակախաղ Կովկասում, ուստի սկսել է բաց խաղալ՝ «թելելով թուրք-արևմտյան թելը» ու հաշվելով «Զանգեզուրի միջանցքից» ստացվելիք տնտեսական օգուտները:
Ինչ վեաբերում է կոնկրետ Թրամփին, ապա նա իր ներամերիկյան խնդիրն է լուծում՝ փորձելով սեփական էլեկտորատի աչքին թվալ խաղաղարար հերոս, և բնավ էական չէ, թե երևակակական խաղաղությունն ում հաշվին է Կովկասում հաստատվելու, եթե, իհարկե, հաստատվելու է առհասարակ. պահն է կարևոր:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/4394
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել



