Նիկոլը հիշեցրել է, թե որն է եղել «մեր պետությունը»: Ըստ Նիկոլի՝ պետությունը, որտեղ մեր հայրենիքով հանդերձ մենք գտնվում էինք, մասնավորապես, Օսմանյան կայսրությունն էր. հայրենիքը Հայաստանն էր, բայց պետությունը՝ Օսմանյան կայսրությունը: «…և էստեղ ի հայտ է գալիս մի կարևոր առանձնահատկություն. որոշ տեղային բացառությունները մի կողմ դրած, ըստ էության, մենք վերջին 500 տարում ունեցել ենք մի իրավիճակ, և մենք, բնականաբար, սիրել ենք մեր հայրնեիքը, բայց որպես կանոն առնվազը դիմադրության զգացում ենք ունեցել էն պետության նկատմամբ, որում մենք գտնվում ենք, կամ պետության, որում մենք ապրելիս ենք եղել»,-բեմից հայտարարել է Նիկոլն ու հավելել, որ երբեմն դիմադրությունը հասել է պետության հանդեպ ատելության ու հակամարության:
Նիկոլը փաստացի դատապարտել է Օսմանյան կայսրությունում հայ ժողովրդի մղած ազգային-ազատագրական պայքարը՝կոչ անելով սիրել թուրքական այն կայսրությունը, որի գոյության վերջին շրջանում հայ ժողովուրդն ապրեց ցեղասպանություն՝ առանց, իհարկե, այդ մասին ուղիղ տեքստով հայտարարելու: Այսպիսով՝ Նիկոլը հստակորեն առաջ է տարել թուրքական այն քարոզչական անբարո թեզը, թե ցեղասպանության մեղավորը ոչ թե երիտթուրքերն էին, այլ հայերը, որոնք իբր լոյալ չէին թուրքական պետությանը: Այսպիսով՝ Նիկոլը դատապարտել է հայրենիքի հասկացությունը՝ այն փոխարինելով թուրքական պետտությամբ ու դատապարտելով հայությանը՝ Օսմանյան կայրուոյթունը սեփական հայրնեիքը չհամարելու:
Սա աննախադեպ խայտառակություն է. աշխարհում ոչ մի իշխանություն չի դատապարտում սեփական ժողվորդին՝ որևէ այլ պետության դեմ ժամանակին ազգային-ազատագրական պայքար մղելու պատճառով: Բոլորը հպարտանում են իրենց հաղթանակներով ու պայքարով, իսկ ա՛յ Նիկոլը հակառակն է անում՝ հերթական անգամ Էրդողանի տակը պարկելով:
Ո՞մ է պետք այն պետությունը, որը կառուցվել է հայրենիքիդ ավերակների վրա՝ քեզ դարձնելով ստրուկ (թուրքերը քրիտսնոյա հայերին զրկել էին անգամ ձի նստելու իրավունքից ու այնպիսի հարկեր սահմանել, որի պատճառով շատերն ուղղակի կանգնբել էին սովամահության եզրին):
Նման պետության անհրաժեշտություն զգում է թերևս միայն Նիկոլը, զգում է ու հենց հիմա կառուցում է «Արևմտյան Ադրբեջանը», որտեղ հայերի կարգտավիճակը լինելու է ճիշտ այնպիսին, ինչպիսին էր ասենք 19-րդ դարում Օսմանյան կայսրությունում:
Կա՞ ապագա…
Նիկոլը փաստացի դատապարտել է Օսմանյան կայսրությունում հայ ժողովրդի մղած ազգային-ազատագրական պայքարը՝կոչ անելով սիրել թուրքական այն կայսրությունը, որի գոյության վերջին շրջանում հայ ժողովուրդն ապրեց ցեղասպանություն՝ առանց, իհարկե, այդ մասին ուղիղ տեքստով հայտարարելու: Այսպիսով՝ Նիկոլը հստակորեն առաջ է տարել թուրքական այն քարոզչական անբարո թեզը, թե ցեղասպանության մեղավորը ոչ թե երիտթուրքերն էին, այլ հայերը, որոնք իբր լոյալ չէին թուրքական պետությանը: Այսպիսով՝ Նիկոլը դատապարտել է հայրենիքի հասկացությունը՝ այն փոխարինելով թուրքական պետտությամբ ու դատապարտելով հայությանը՝ Օսմանյան կայրուոյթունը սեփական հայրնեիքը չհամարելու:
Սա աննախադեպ խայտառակություն է. աշխարհում ոչ մի իշխանություն չի դատապարտում սեփական ժողվորդին՝ որևէ այլ պետության դեմ ժամանակին ազգային-ազատագրական պայքար մղելու պատճառով: Բոլորը հպարտանում են իրենց հաղթանակներով ու պայքարով, իսկ ա՛յ Նիկոլը հակառակն է անում՝ հերթական անգամ Էրդողանի տակը պարկելով:
Ո՞մ է պետք այն պետությունը, որը կառուցվել է հայրենիքիդ ավերակների վրա՝ քեզ դարձնելով ստրուկ (թուրքերը քրիտսնոյա հայերին զրկել էին անգամ ձի նստելու իրավունքից ու այնպիսի հարկեր սահմանել, որի պատճառով շատերն ուղղակի կանգնբել էին սովամահության եզրին):
Նման պետության անհրաժեշտություն զգում է թերևս միայն Նիկոլը, զգում է ու հենց հիմա կառուցում է «Արևմտյան Ադրբեջանը», որտեղ հայերի կարգտավիճակը լինելու է ճիշտ այնպիսին, ինչպիսին էր ասենք 19-րդ դարում Օսմանյան կայսրությունում:
Կա՞ ապագա…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/4330
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել



