Փողոցների տակով ոչ մեծ խորությամբ անցնող մետրոյի առաջին երթուղիներում աշխատում էին շոգեքարշներ:
Լոնդոնի մետրոյի առաջին երթուղին բացվել է 1863 թ-ին: Հետագայում ճարտարապետները թունելների համար մշակեցին հատուկ խողովակներ, որոնք հնարավորություն տվեցին 25–28 մ խորությամբ երթուղիներ անցկացնել: Թեմզա գետի տակով անցնող այդպիսի խորը երթուղիներից մեկը բացվել է 1890 թ-ին: Նյու Յորքի մետրոյի առաջին տեղամասը բացվել է 1904 թ-ին: Աշխարհում ամենաերկարը Լոնդոնի մետրոն է` նրա երթուղիների երկարությունը 400 կմ-ից ավելի է: Ամենաշատ` 466 կայարան ունի Նյու Յորքի մետրոն, իսկ առավելագույն թվով ուղևորներ (օրական` ավելի քան 6 մլն մարդ) փոխադրում է Մոսկվայի մետրոն:
Երևանի մետրոպոլիտեն
Կառուցումն սկսվել է 1972-ին, գործարկվել է 1981-ին և ընդլայնվել մինչև 1996 թ.։ Գտնվում է Հայաստանի Կապի և Տրանսպորտի նախարարության ենթակայության տակ։
Ի սկզբանե կառուցման նախագիծը հաստատվել է որպես ստորգետնյա տրամվայի նախագիծ, սակայն հետագայում այն վերափոխվել է մետրոյի: Կառուցումն սկսվել է 1972 թ., սակայն այն պատճառով, որ հինգ տարի անց ճանապարհի միայն 3,9 կմ էր պատրաստ, 1977-ին կոմունիստական կուսակցությունը որոշում կայացրեց սովետական այլ քաղաքներից (Մոսկվայի, Լենինգրադի, Մինսկի կամ Թիֆլիսի) օգնության կանչել նման աշխատանքների փորձ ունեցող մասնագետների:
Մետրոպոլիտենը բացվեց 1981թ. մարտի 7-ին։ Հետագա տարիների ընթացում այն ընդլայնվեց դեպի քաղաքի հարավային մասերը: Վերջին կայարանը (Չարբախ) շահագործման է հանձնվել 1996 թ.:
Մետրոպոլիտենի կառուցումն ու ընդլայնումը կատարվել է Կարեն Դեմիրճյանի ղեկավարության օրոք և նրա անմիջական հովանավորությամբ: 1999-ի դեկտեմբերի 28-ին Երևանի մետրոպոլիտենը անվնավեց հոկտեմբերի 27-ին Ազգային ժողովում ահաբեկչական գործողության ժամանակ սպանված Կարեն Դեմիրճյանի անունով։
Կառուցման բարձր որակի շնորհիվ մետրոպոլիտենը 1988-ի կործանարար երկրաշարժի ժամանակ չկրեց որևէ լուրջ վնաս, և շարունակեց գործել արդեն իսկ հաջորդ օրը։ Սակայն երկրաշաժը մետրոպոլիտենի ընդլայնման աշխատանքների դադարեցման գլխավոր պատճառներից մեկը դարձավ (դադարեցվեցին Աջափնյակ և Դավիթաշենի թաղամասերում մետրոյի կայարանների կառուցման աշխատանքները), քանի որ հանրապետության ամբողջ շինարարական ռեսուրսները ուղղվել էր ավերված շրջանների վերականգմանը։
1990-ականների սկզբի ճգնաժամի ընթացքում միակ հասարակական տրանոպորտի տեսակն էր, որ չէր դադարեցրել իր աշխատանքը։
