Պատասխանելով հարցին՝ ինչո՞ւ Նիկոլը չի հեռանում մի դեպքում, երբ հիմնական դժգոհություները հենց նրա հետ են կապված, Նիկոլին ոռ մտնելու «արվեստը» մինչև վերջ յուրացրած ՔՊ-ական Մելքոնյան Գագոն հայտարարել է, թե ոչ թե Նիկոլից են բողոքում, այլ նրա կադրերից են գանգատվում, իսկ այդ գանգատն էլ պրոյեկտվում է Նիկոլի վրա:

Գագոն առաջ է տարել բարի ցարի ու չար բոյարների մասին ծեծված առասպելը, որով հաճախ այս կամ այն «Ճ» կլասի երկրների ղեկավարները կերակրում են իրենց հասարակություններին՝ սեփական բացթողումները ջարդելով ենթակաների գլխին. «ջրից չոր դուրս գալու» շաբլոն միջոց է: Իրականում, սակայն, Հայաստանում իրավիճակը հակառակն է՝ տարբեր այն պատկերից, որ խզբզել է Գագոն իր հարցազրույցում. Նիկոլի ենթակաները, ի համեմատ Նիկոլի, շատ ավելի լավն են ու տանելի, ու հենց Նիկոլն է, որ փչացնում է բոլորին՝ ամեն գնով առաջ մղելով «Արևմտյան Ադրբեջան» հորջորջվող հայեցակարգը, որ Հայաստանի լուծարման ծրագիրն է: Օրինակ՝ նույն Միրզոյան Արոն, նույնիսկ լինելով թուրքական շպիոն, շատ ավելի հայասեր է, քան իր շեֆը, որի ապացույցը ՄԱԿ-ում արձանագրված հայտնի միջադեպն է, երբ Արոն Արցախում տեղի ուենցածը կոչեց իր անունով, իսկ Նիկոլն անմիջապես «ջրեց» ենթակայի հայտարարությունները՝ Իլհամին մաքրելով: Նույն իրավիճակն է և մյուս բոլոր նախարարների, փոխնախարարների և այլ պաշտոնյաների դեպքում, թող ոչ ոք չասկածի, որ Նիկոլն է բոլորին փչացնում:

Միակ համեմատությունը, որ կարող է ի օգուտ Նիկոլի լինել, թերևս Մելքոնյան Գագոյի հետ համեմատությունն է: Ա՛յ այս մի դեպքում Գագոյի ասածը կարելի է հավաստի համարել. Նիոլից նիկոլ է:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել