Սյամոն, ինչպես հայտնի է, արցախյան քաղաքական ուժերի հետ հանդիպմանն առաջարկել էր ձևավորել նոր մարմին, որով կփորձեն հայաստանյան իշխանությունների հետ համագործակցել:
Սյամոն, իհարկե, վաղուց է երազում այդ մասին՝ դառնալու մի մարմնի ղեկավար, որի օգնությամբ կկարողանար դե ֆակտո դառնալ նրանց կառավարիչը: Բայց հարց է առաջանում, թե ինչու է նա այդ մարմնի տեղծման գաղափարի վերաբերյալ հանդես եկել այլ քաղաքակն ուժերին ուղղված առաջարկով, ինչն է նրան ստիպել անել դա:
Բանն այն է, որ Սյամոն գիտակցում է, որ եթե նման մարմին Նիկոլը ստեղծի ու հենց իրեն էլ այնտեղ ղեկավար կարգի, այդ մարմինը լիարժեք չի համարվելու ու դառնալու է բուտաֆորիա այն պարզ պատճառով, որ Սյամոն միանձնյա կերպով չի կարող ներկայացնել բոլոր արցախցիներին կամ ճակատագրեր տնօրինել: Հետևաբար՝ նրան անհրաժեշտ է մյուս քաղաքական ուժերի աջակցությունը՝ այսպես ասած լեգիտիմացնելու այդ կառույցը, լեգիտիմացնելու սեփական պաշտոնավարումը: Կարճ ասած՝՝ Սյամոն փորձել է «կուտ տալ» արցախյան քաղաքական ուժերին՝ առաջ տանելու սեփական գրպանային շահերը:
Իսկ այն, որ Սյամոն նման պաշտոնի է ջանում կարգվել՝ ելնելով բացառապես սեփական գրպանները տռզելու անզուսպ ցանկությունից, ոչ ոք թերևս չի էլ կասկածում. եթե կասկածեին, «դաբրո» կտային Սյամոյի գաղափարին ու չէին ստիպի նրան զայրույթից հեթարական անգամ վիրտուալ օնանիզմին հագնել:
