Սյամոյի փորձերը՝ իր շուրջ համախմբելու արցախյան քաղաքական դաշտի գոնե մի մասին, վկայում են այն մասին, որ նա իրեն խիստ անվստահ է զգում՝ հասկանալով, որ եթե իրեն չհաջողվի անել դա, եթե չհաջողվի լիդերության խնդիրը լուծել, ինչը, իհարկե, չի հաջողվելու, ապա նա ուղղակի խայտառակվելու է, և բոլորին է տեսանելի դառնալու, թե ինչ կարգի ոչնչություն է ինքը:
Դատելով վերջին տեղեկություններից՝ որևիցե քաղաքական ուժ չի ցանկանում Սյամոյի հետ ճանապարհ անցնել՝ շատ լավ հասկանալով, թե ինչ կարող է լինել, եթե նրա «կտերին» տրվեն: Արդյոք այս իրավիճակը կարո՞ղ է ստիպել Սյամոյին հետ կանգնել իր գրանդիոզ ծրագրերից կամ անել ստրատեգիական հետքայլ: Հնրավո՞ր է,որ Սյամոն առհասարակ հրաժարվի ներքաղաքական կյանքում որևիցե կտրուկ «դվիժենի» անելու մտքից:
Սյամոն հոգու խորքում թերևս շատ դեմ չէր լինի դրան, բայց նրա վզին թուրքերը դրել են «մուտիտներ» անելու, դաշտը պղտորելու միսիան: Նրանք հույս ունեն այդպիսով լիակատար վերահսկողություն ձեռք բերել ներքաղաքական շատ պրոցենսերի վրա՝ հաշվի առնելով այն, որ իշխանություննեին արդեն իսկ 100%-ով կառավարում են:
